Σίγουρα ακούγεται  λογικό κάποιος να φοβάται την αποτυχία γιατί μπορεί να σκέφτεται ότι έτσι θα χάσει τον σεβασμό τον φίλων του, θα μείνει άφραγκος, θα πληγωθεί συναισθηματικά κτλ

Όμως τι γίνεται με τον φόβο της επιτυχίας; Είναι δυνατόν να φοβόμαστε να πετύχουμε; H απάντηση πιστεύω ότι είναι ναι. Για αυτό λοιπόν σήμερα θα πούμε για ποιούς λόγους πιστεύω ότι πολλοί από εμάς (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) ακόμα και αν δεν το  συνειδητοποιούμε ή δεν το  παραδεχόμαστε μπορεί να φοβόμαστε την επιτυχία περισσότερο από την αποτυχία.

Φοβόμαστε την δυνητική προβολή που μπορεί να φέρει μια ενδεχόμενη επιτυχία. Είναι πολύ εύκολο να γινόμαστε ένα με τους υπόλοιπους και να ακολουθούμε το κοινό ρεύμα γιατί έτσι δεν ανησυχούμε για την απόρριψη ή την πιθανότητα να κάνουμε τους άλλους  να αισθάνονται ανεπαρκείς. Η προοπτική  όμως του να βγεις εκεί έξω και να προβάλεις τον εαυτό σου είναι ικανή να γονατίσει πολλούς. Έχω δει αρκετούς με πάθος και σπουδαίες ιδέες να  φοβούνται να τις κυνηγήσουν γιατί αποφεύγουν την προσοχή και την προβολή  με κάθε κόστος.

Φοβόμαστε την αλλαγή που μπορεί αν φέρει μια επιτυχία γιατί μπορεί να μας βγάλει έξω από την ζώνη της άνεσης μας και με όλα αυτά που έχουμε συνηθίσει να κάνουμε μέχρι τώρα. Φοβόμαστε ότι με την επιτυχία θα πρέπει να προβάλουμε έναν διαφορετικό εαυτό ο οποίος θα υπακούει σε κανόνες και θα  έχει να διαχειριστεί  πολλαπλές ευθηνές προκειμένου να αποφύγουμε λάθη που μπορεί να μας εκθέσουν ανεπανόρθωτα. Το θέμα είναι, ότι όταν αποτυγχάνουμε σε κάτι ξέρουμε τι να περιμένουμε όμως η επιτυχία μπορεί να είναι τρομακτική γιατί μας φέρνει αντιμέτωπους με ανεξερεύνητες περιοχές.

Φοβόμαστε ένα εχθρικό κόσμο, που μετά από μια ενδεχόμενη επιτυχία θα θέλει να εισβάλει στην προσωπική μας ζωή, να βάλει ταμπέλες στο τρόπο σκέψης και στις πράξεις μας, να αποκαλύψει πράγματα για εμάς προκειμένου να μας βλάψει και να μας εκθέσει. Και αυτό σήμερα ίσως έχει περάσει περισσότερο στο υποσυνείδητο παρακολουθώντας πόσο σκληρή και ανελέητη μπορεί να γίνει η κριτική από σχολιαστές του διαδικτύου όταν κάποιος προβάλει τον εαυτό του εκεί έξω.

Φοβόμαστε να κάνουμε όνειρα για την επιτυχία και ο λόγος είναι απλός. Φοβόμαστε να δείξουμε σε όλους ποιος πραγματικά είμαστε. Μπορεί για παράδειγμα να έχουμε σπουδάσει κάτι και να φοβόμαστε να ακολουθήσουμε κάτι διαφορετικό γιατί αισθανόμαστε ανεπαρκείς σε γνώσεις, εμπειρίες κτλ.

Φοβόμαστε εκείνο φοβόμαστε το άλλο… Τι θα πρέπει  να κάνουμε λοιπόν για μην φοβόμαστε όλα αυτά και να κυνηγήσουμε με σθένος και πάθος την επιτυχία στη ζωή μας. Αυτό είναι κάτι πιστεύω που θα πρέπει να το αναζητήσει ο καθένας για τον εαυτό του.  Εγώ όμως θα σας αφήσω με αυτό το ωραίο απόφθεγμα μιας γνωστής αμερικανίας συγγραφέα.

«Ο βαθύτερος φόβος μας δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς. Ο βαθύτερος φόβος μας είναι ότι είμαστε ισχυροί πέρα από κάθε μέτρο. Είναι το φως μας, όχι το σκοτάδι μας, που μας φοβίζει περισσότερο. Αναρωτιόμαστε, συχνά ποιος είμαι εγώ για να είμαι λαμπρός, ταλαντούχος, υπέροχος; Στην πραγματικότητα, ποιος είσαι για να μην είσαι;  Δεν υπάρχει τίποτα φωτισμένο στο να συρρικνώνεις τον εαυτό σου έτσι ώστε άλλοι άνθρωποι να μην αισθάνονται ανασφαλείς γύρω σου. Όλοι είμαστε προορισμένοι για  να λάμπουμε, όπως κάνουν τα παιδιά. Και όπως αφήνουμε το φως μας να λάμψει  και απελευθερωνόμαστε από το φόβο μας, η παρουσία μας αυτόματα απελευθερώνει και τους άλλους ανθρώπους».