Παραμονή Πρωτοχρονιάς, κοιτάζω επίμονα το έλατο και περιμένω να εμφανιστούν τα δώρα του Αϊ-Βασίλη. Είμαι 23 χρονών.
Από τη νηπιακή ηλικία μέχρι τη φοιτητική ζωή γνωρίζουμε ένα σωρό απογοητεύσεις των παιδικών μας θρύλων και των προσδοκιών που έχουμε για τη ζωή και τον κόσμο γενικότερα. Στην αρχή λες στον εαυτό σου, όλοι έχουν συμφωνήσει να μου κάνουν μια άσχημη πλάκα, ΥΠΑΡΧΕΙ ο Αϊ-Βασίλης, ή τουλάχιστον το πνεύμα των Χριστουγέννων που μας θυμίζει πως «η αγάπη είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο». Ο χοντρός κυριούλης (δημιούργημα του διαφημιστή της Coke Cola) έχει καθυστερήσει απλώς να έρθει γιατί πώς να προλάβει όλα τα παιδιά του κόσμου;
Μέχρι στιγμής μπορώ να ξεχωρίσω αρκετές απογοητεύσεις:
*Όταν πατήσεις περιττώματα σκυλιών ή σε κουτσουλήσει πουλί ή δεις στον ύπνο σου κάτι αντίστοιχο ή χυθεί πάνω σου ένα ποτήρι νερό όταν είσαι σε κάποιο καφέ, αυτό δε θα σου φέρει ούτε γούρι ούτε χρήματα. Θα έχεις γίνει απλώς …σκατά!
*Όταν έχασες το πρώτο σου δόντι και σου μίλησαν για τη νεράιδα των δοντιών, κι εσύ βαθιά μέσα σου ήξερες πως δεν υπάρχει και οι μεγάλοι με ύφος πονηρό σου έλεγαν πως αν «είσαι καλό παιδάκι και δεν κλάψεις η Νεράιδα των Δοντιών θα σε επισκεφτεί τη νύχτα», κι εσύ αποδέχτηκες το ψέμα.
*Όταν προχώρησες σε κάποιο φυσικό τοπίο και αναζητούσες να βρεις τα Pokemon για να δαμάσεις και θεώρησες ένα ποντίκι για Bulbasaur ή έναν αετό για Pidgeotto, δεν ήταν Pokemon αλλά καταγεγραμμένα είδη της πανίδας μας. Δε θα γίνεις ο αφέντης των Pokemon!
*Όταν συνειδητοποίησες πως τ’ αστέρια του ουρανού δεν είναι μικροσκοπικά κι αν έπεφταν πραγματικά στη γη θα προκαλούσαν τεράστιες σεισμικές δονήσεις. Κι ούτε οι ευχές των πεφταστεριών βγαίνουν αληθινές.
*Όταν μεγάλωσες και κατάλαβες πως ένας άντρας όταν λέει «θα σου τηλεφωνήσω», μάλλον δεν εννοεί την επόμενη μέρα, αλλά σε δύο εβδομάδες ή ποτέ.
*Όταν συνειδητοποίησες πως το «τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω» απέχει από το τι θα σπουδάσεις κι από αυτό που θα κάνεις μετά τη σχολή.
*Όταν κατάλαβες πως οι άλλοι δε θα σου συμπεριφερθούν με την ίδια ευγένεια που συμπεριφέρεσαι εσύ επειδή και μόνο έτσι είναι το σωστό.
*Όταν προχώρησες στους δρόμους της Αθήνας και κατάλαβες πως οι αστυνομικοί δεν είναι αυτοί που εγγυούνται την ασφάλεια όπως τα κινούμενα σχέδια, αλλά συνήθως συμβάλλουν (για να μην πούμε υποκινούν) στη βία, όπως έγραφες σε θεωρητική βάση στην Έκθεση.
*Όταν έκανες την πρώτη σου αίτηση για δουλειά κι ήσουν ενθουσιασμένος που θα δούλευες για πρώτη φορά. Μερικές δεκάδες αιτήσεις μετά, έχασες τον ενθουσιασμό σου.
*Όταν κάποιος σου πει «σ’ αγαπώ» δεν έχει τη βαρύτητα που έχει στις χολυγουντιανές ταινίες με τις οποίες γαλουχήθηκες. Μπορεί άνετα να το πάρει πίσω σε λίγες ώρες, να σε απατήσει ή ακόμα και να σε μαχαιρώσει.
Αυτές κι άλλες τόσες είναι οι απογοητεύσεις που μπορώ να θυμηθώ. Είναι όμως σχεδόν η πρώτη μέρα του νέου χρόνου, οπότε ας διατηρήσουμε μια αισιοδοξία (έτσι δε διαφημίζεται;). Προς απάντηση λοιπόν όλων των απογοητεύσεων που έχει φέρει η ζωή μέχρι τώρα, έχω να πω πως η Νάρνια υπάρχει, κάποτε άνοιξα την ντουλάπα μου και βρέθηκα εκεί.
Happy New Year!
Δείτε επίσης:
- Facts – ιστορία πίσω από τα αθάνατα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια!
- Γρουσουζιά και δεισιδαιμονίες: Μήπως να κουνηθείς από τη θέση σου;
- Πες μου ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι για να ζεσταθούμε!
Γράφει ο Αναστάσης Πινακουλάκης
Connect with us