Σάββατο βράδυ, πήρες την απόφαση να κάτσεις σπίτι, να απομακρυνθείς από την ρουτίνα της αναγκαίας εξόδου και να παρακολουθήσεις στην στιλπνή οθόνη σου έναν ακόμα...
Σάββατο βράδυ, πήρες την απόφαση να κάτσεις σπίτι, να απομακρυνθείς από την ρουτίνα της αναγκαίας εξόδου και να παρακολουθήσεις στην στιλπνή οθόνη σου έναν ακόμα διαγωνισμό. Φωτά, μουσικές, ιαχές παραλύουν τις αισθήσεις σου μπροστά στο υπερθέαμα που αντικρίζεις. Γουρλώνεις τα μάτια μπροστά στην οθόνη τρομαγμένος η παίρνεις μια έκφραση γλυκού μειδιάσματος στα χείλη. Σε καμία...
Κάθομαι στην μέση μιας κλειστής στοάς, σε ένα καφέ κάπου στην Τσιμισκή. Παλιά έπιπλα, ξεβαμμένοι τοίχοι, και καφέδες που αχνίζουν λόγια ανείπωτα. Σκυμμένα από πάνω...
Κάθομαι στην μέση μιας κλειστής στοάς, σε ένα καφέ κάπου στην Τσιμισκή. Παλιά έπιπλα, ξεβαμμένοι τοίχοι, και καφέδες που αχνίζουν λόγια ανείπωτα. Σκυμμένα από πάνω τους πρόσωπα-δέκτες ή πομποί εξομολόγησης. Άλλα με εκείνο το ουδέτερο αλλά και γεμάτο προσμονή πρόσωπο που γυρεύει ένα νέο για να σκάσει χαμόγελο, άλλα παραδομένα στην προ των Χριστουγέννων ραστώνη,...
Μόλις ξεκίνησα να γράφω. Ακουμπάω τα πλήκτρα και την ίδια στιγμή απελευθερώνω κυκλάκια καπνού κοιτώντας τα να εξαϋλώνονται σταδιακά. Με το γνώριμο βλέμμα εκείνης της...
Μόλις ξεκίνησα να γράφω. Ακουμπάω τα πλήκτρα και την ίδια στιγμή απελευθερώνω κυκλάκια καπνού κοιτώντας τα να εξαϋλώνονται σταδιακά. Με το γνώριμο βλέμμα εκείνης της αδράνειας που παραδόξως σε γεμίζει. (ναι, με εκείνη τη χαρακτηριστική βλακώδη φάτσα που έχουμε όταν λίγο πολύ όλοι μας σκαλώνουμε στο υπερπέραν.) Χαζεύω τα δαχτυλίδια να περιστρέφονται και την ίδια...
Connect with us