Είμαστε όλοι Γάλλοι…(;)

Είμαστε όλοι Γάλλοι;

Σύμφωνα με δημοσιεύματα την Παραμονή Πρωτοχρονιάς σχεδιαζόταν μεγάλη τρομοκρατική επίθεση στο Μόναχο της Γερμανίας! Λίγες μέρες πιο πριν ολόκληρο το Βέλγιο είχε ταμπουρωθεί μέσα στα σπίτια του! Κάθε τόσο διαβάζουμε στον Τύπο ότι οι μυστικές υπηρεσίες και οι αντιτρομοκρατικές μονάδες μιας κάποιας ευρωπαϊκής χώρας απέτρεψαν μια νέα τρομοκρατική επίθεση!  Το ότι αυτές οι επιθέσεις δεν έγιναν τελικά και το ότι δεν θρηνήσαμε εκ νέου νεκρούς δεν μπορεί να μας εφησυχάζει! Κάθε άλλο!

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι (εκτός από το ότι είναι μια ανείπωτη ανθρώπινη τραγωδία) θέτουν με τον πιο επιτακτικό τρόπο το αμείλικτο ερώτημα : ποια Ευρώπη θέλουμε;

Είναι προφανές ότι ουδείς νοήμων άνθρωπος θα υποστηρίξει τις επιθέσεις. Στρέφονται κατά των Γάλλων, αλλά κυρίως στρέφονται κατά της ανθρωπότητας. Στρέφονται ενάντια σε ό,τι έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα (ή έστω η Δύση) από τη Γαλλική επανάσταση και έπειτα.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ένας πολύς βασικός λόγος που οι φανατικοί τρομοκράτες χτύπησαν το Παρίσι είναι ότι η Γαλλία ποικιλοτρόπως συνεχίζει να εφαρμόζει μια αποικιοκρατικού χαρακτήρα πολιτική στη Βόρειο Αφρική και στη Μέση Ανατολή (δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδιζαν τον Καντάφι –μαζί με άλλα νατοϊκά). Η αποικιοκρατική αυτή πολιτική καθιστά το Παρίσι ως πρώτιστο στόχο στα μάτια των παραφρόνων τρομοκρατών. Όμως, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πόση δυστυχία, θλίψη, θάνατο, εξαθλίωση και προσφυγιά έχει σκορπίσει η γαλλική αυτή αποικιοκρατική πολιτική.

Δεύτερος λόγος‧το Παρίσι είναι το σύμβολο του Δυτικού Πολιτισμού : Διαφωτισμός, Γαλλική Επανάσταση, Αστική Δημοκρατία, Ανθρώπινα-ατομικά δικαιώματα, πρόοδος της Ανθρωπότητας, οικονομική ευημερία για τα πλατιά στρώματα του πληθυσμού, ανάπτυξη επιστημών και Τεχνών κτλ. Όλες αυτές οι κατακτήσεις της Δύσης που αποτελούν σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για όλες τις άλλες πολιτισμικές οντότητες σε όλη την υφήλιο μπορούν να συμβολιστούν πολύ εύκολα και εύστοχα στο Παρίσι.

Εδώ ακριβώς υφέρπει μια αντίφαση, η οποία κατατρύχει όχι μόνο την Ευρώπη και τη Γαλλία, αλλά ολόκληρη τη Δύση : αφενός η Δύση σκορπά τον όλεθρο και την καταστροφή εκτός των συνόρων της (π.χ. Μέση Ανατολή, Αφρική), ενώ εντός των συνόρων (μέσα δηλαδή στα ίδια τα ευρωπαϊκά κράτη) οι ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία, η ειρήνη κι η ευημερία είναι απαράγραπτα και αδιαπραγμάτευτα κατοχυρωμένα. Με δυο λόγια : ενώ στην Ευρώπη οι κυβερνήσεις φροντίζουν (όσο μπορούν) για την ευημερία και τα δικαιώματα των πολιτών, εκτός της Ευρώπης, οι ίδιες οι κυβερνήσεις είναι αυτές που ερειπώνουν χώρες, καταστρέφουν λαούς, απομυζούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους, που σπέρνουν τον πόλεμο και τον θάνατο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά…..

Εδώ υπάρχει και η μεγάλη συνενοχή των πολιτών, καθώς όλες αυτές οι κυβερνήσεις είναι δημοκρατικά εκλεγμένες και στη Δημοκρατία είμαστε όλοι ένοχοι. Εδώ και μερικά χρόνια η Μέση Ανατολή έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νεκροταφείο με τη συνενοχή ή και συμμετοχή των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων (ως εκ τούτου και των λαών).

Παράλληλα, εδώ και μερικά χρόνια ο ισλαμικός φουνταμενταλισμός σαρώνει όχι μόνο στις μουσουλμανικές χώρες αλλά και στους κόλπους των μουσουλμανικών κοινοτήτων που ζουν στην Ευρώπη (δεν είναι λίγοι εκείνοι που εγκατέλειψαν τις ανέσεις της ζωής σε κάποιο ευρωπαϊκό κράτος και πήγαν στη Μέση Ανατολή να πολεμήσουν). Προφανώς, η αρχική αντίδραση τους είναι «βία στη βία των Ευρωπαίων». Δεν είναι όμως μια απλή πράξη εκδίκησης. Ο θρησκευτικός φανατισμός, η διαστρέβλωση της μουσουλμανικής πίστης ενισχύουν αυτά τα αισθήματα εκδίκησης και μετατρέπουν απλούς πιστούς σε αυτουργούς μαζικών δολοφονιών που εξισώνονται με τον οποιοδήποτε που διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Γιατί και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι μόνο ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας μπορούν να εννοηθούν. Και σίγουρα τα εκατομμύρια μουσουλμάνων που ζουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη δεν έχουν ουδεμία σχέση με τους παράφρονες τρομοκράτες. Η θρησκεία μπορεί εύκολα να διαστρεβλωθεί, για να υπηρετηθούν πολιτικές (και πολεμικές) σκοπιμότητες!

Από την άλλη είναι εύκολη η στοχοποίηση των μουσουλμάνων και είναι άκρως επικίνδυνο να αναζωπυρωθεί ένας ρατσισμός σε βάρος τους. Η Ευρώπη δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα αυτή. Δεν πρέπει και δεν στέκει λογικά να ταυτίσουμε τους ημίτρελους δολοφόνους του Ισλαμικού Κράτους με όλους τους μουσουλμάνους και ούτε τη μουσουλμανική πίστη να την καταστήσουμε συνώνυμο της βαρβαρότητας. Ο ισλαμικός φουνταμενταλισμός δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει το Ισλάμ.

Όμως, οι τρομοκρατικές αυτές επιθέσεις στο Παρίσι στρέφονται εναντίον του ίδιου του πολιτισμού. Στρέφονται εναντίον των αξιών που πρεσβεύει ο Δυτικός Πολιτισμός : εναντίον της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της ευημερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι παράφρονες δολοφόνοι του Ισλαμικού Κράτους τείνουν να δικαιώσουν τη θεωρία του Χάντιγκτον για σύγκρουση των πολιτισμών. Στα μάτια τους κάθε Ευρωπαίος είναι ένας εχθρός. Γι’ αυτό η βία τους είναι τυφλή, μαζική και στρεφόμενη κατά αθώων ανθρώπων.

Και είναι εύλογο ότι μέσα στο πλαίσιο αυτό λαμβάνει εφιαλτικές διαστάσεις το ζήτημα της μετανάστευσης εκατομμυρίων ανθρώπων από μουσουλμανικές χώρες στην Ευρώπη. Είναι αυτονόητο ότι οι εν δυνάμει τρομοκράτες είναι μια απειροελάχιστη ποσότητα στα εκατομμύρια των μουσουλμάνων προσφύγων και μεταναστών που κατακλύζουν την Ευρώπη. Αλλά, δεν είναι δύσκολο εξαιτίας των τρομοκρατικών επιθέσεων να δαιμονοποιηθούν όλοι οι μουσουλμάνοι. Θυμάμαι ότι πριν μερικά χρόνια, κάποιοι παράφρονες είχαν ντυθεί μεσαιωνικοί ιππότες και καλούσαν τον Πάπα στη Ρώμη να οργανώσει Σταυροφορία. Η Ευρώπη δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα των βάρβαρων δολοφόνων του Ισλαμικού κράτους και να θεωρήσει συλλήβδην όλους τους μουσουλμάνους ως εχθρούς.

Εδώ λοιπόν επανέρχεται το ερώτημα : ποια Ευρώπη θέλουμε. Αν θέλουμε μια Ευρώπη που θα κομίζει την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ευημερία σε όλη την ανθρωπότητα θα πρέπει πρώτα από όλα να εναντιωθούμε, εμείς ως πολίτες, στις νέο-αποικιακές πολιτικές των ηγετών μας. Θα πρέπει να αγκαλιάσουμε όλους τους ταλαιπωρημένους μουσουλμάνους που έρχονται στην Ευρώπη, που στα μάτια τους είναι μια νέα «Γη της Επαγγελίας».

Οι γενεσιουργές αιτίες της τρομοκρατίας δεν βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στην παραφροσύνη των ηγετών του Ισλαμικού Κράτους ή της Αλ-Κάιντα. Βρίσκονται και στο γεγονός ότι η Ευρώπη δεν εργάζεται πραγματικά για την ειρήνη και τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή (ή όπου αλλού).

Από την άλλη ούτε μπορούμε να υποκύψουμε στον τρόμο που προσπαθούν να ενσπείρουν οι παράφρονες κι αιμοσταγείς τρομοκράτες. Αν υποκύψουμε στο φόβο, θα κάνουμε έκπτωση στις αξίες μας για χάρη της ασφάλειας.

Είναι λοιπόν χρέος μας ως πολίτες δημοκρατουμένων κοινωνιών να αντισταθούμε στον εκβαρβαρισμό της τρομοκρατίας και να μην απαντήσουμε στις επιθέσεις με νέα τρομοκρατία (είτε εντός είτε εκτός της Ευρώπης).

Είμαστε όλοι Γάλλοι, γιατί απειλείται ο πολιτισμός μας και ο Ανθρωπισμός…

Είμαστε όλοι Γάλλοι, γιατί είμαστε η Ευρώπη του Διαφωτισμού…