Ντριιν (το 1ο ξυπνητήρι)
Καμία αντίδραση…
Ντριιιιιν (το 2ο ξυπνητήρι)
Εξακολουθείς να μην σιγιέσαι…
Ντριιιιιιιιν
Και οπ! Κάτι αλλάζει! Ψάχνεις το ξυπνητήρι με κλειστά μάτια, κοπανάς τοίχους, κομοδίνα, λαμπατέρ, πέφτουν όλα στο πάτωμα αλλά καταφέρνεις και το κλείνεις. Ξαναπέφτεις σε νάρκη για λίγο…
Και ξαφνικά πετάγιεσαι! “Που είμαι που είμαι;Τι ώρα είναι; Τι μέρα;” . Παίρνεις το κινητό βλέπεις τοποθεσία, μέρα, ώρα και καιρό (χωρίς λόγο, απλά το έχει η εφαρμογή) και ηρεμείς. Τα κόκκαλα πονάνε αλλά με τόλμη και ανδρεία, σηκώνεσαι και σέρνεσαι μέχρι το μπάνιο…
Στη διαδρομή για το μπάνιο, έχεις δυστυχώς μία αναπέντεχη συνάντηση. Με την μάνα σου!
Δείτε επίσης: Τυχαίες συναντήσεις! Πως αποφεύγεις κάποιον ανεπιθύμητο;
“Καλημέρα Τα Δε παιδί μου! Άργησες! Που ήσουν μέχρι το πρωί. Να φας το πρωινό που σου έφτιαξα να πιεις και το χυμούλη σου να δυναμώσεις. Αμάν αυτά τα παλιοποτά. Πως τα πέρασες χθες; Σήμερα τι θες να σου μαγειρέψω; Πο δεν μπορώ με αυτό το φαϊ κάθε μέρα…”
“Σσσσσσσσσσσσσσσσσ!” Αυτό. Δεν λες κάτι άλλο και απλά απομακρύνεσαι.
Ακολουθεί η ώρα της ετοιμασίας! Κοιτάζεσαι στο καθρέφτη. Το θέαμα είναι τρομακτικό. Δεν πτοείσαι όμως. Λες ένα “Φτου σου παιδί μου όμορφο!” και φεύγεις καμαρωτός.
Μπαίνεις στο μετρό. Βλέπεις κάθισμα ελεύθερο. Οι κεραίες σου σηκώνονται! Σκύβεις το κεφάλι, φοράς γυαλιά, προσπερνάς τους γέρους, κάνεις ότι δεν τους είδες ποτέ και πας και κάθεσαι. Έτσι και αλλιώς και εσύ σαν παππούς νιώθεις οπότε είστε κατα κάποιο τρόπο συνομήλικοι.
Για ένα περίεργο λόγο η ζωή σου μπαίνει σε slow motion. Περ-πα-τάς αρ-γά και μι-λάς πο-λύ σι-γά.
Αλλά όχι! Για σένα οι άλλοι πάνε γρήγορα και φωνάζουν. Μα ΓΙΑΤΙ φωνάζουν; Σσσσσ και εσείς!
Και φυσικά είσαι επιρρεπής στα ατυχήματα. Μην δεις γωνία επίπλου, τσουπ να πέσεις πάνω της. Εσύ καλέ καλά το πας! Τα έπιπλα αλλάζουν θέση από μόνα τους.
Η ημέρα μετά το ξενύχτι μπορεί να είναι δύσκολη και απαιτητική για κάποιον με καμμένα εγκεφαλικά κύτταρα σαν εσένα και να λες πως δεν θα το ξανακάνεις ποτέ αλλά θα το ξανακάνεις! Ξανά και ξανά! Η νυχτερινή ζωή σε περιμένει. Και το κρεβάτι σου το ίδιο. Πλησιάζει η στιγμή του υπνού παππούλη!
Γράφει η Αργυρώ Σαμιώτη
Δείτε επίσης:
Connect with us