Μη σταυρώνετε άλλο τη θρησκεία


“Υπάρχουν ακόμα άτομα ρε φίλε που προτρέπουν τα παιδιά τους να κάνουν ησυχία στην εκκλησία γιατί είναι το σπίτι του Θεού. Να είναι φασίστες και ρατσιστές απέναντι στους πρόσφυγες ξέρουν. Το παίζουν και καλοί Χριστιανοί!” Είναι λόγια που έχω ακούσει σε συζητήσεις ή έχω διαβάσει στο Internet. Και η αλήθεια είναι πως στην αρχή τουλάχιστον αφουγκραζόμουν με ευλαβική προσήλωση αυτές τις φωνές αμφισβήτησης. Ίσως γιατί πίστευα πως εκείνος που έχει φτάσει σε σημείο ν’ απορρίπτει το αδιαμφισβήτητο δεν είναι απαραίτητα ένας κακόπιστος αιρετικός αλλά αρκετά έξυπνος για ν’ αρνηθεί κάτι που οι περισσότεροι ενστερνίζονται ως αυταπόδεικτο. Επειδή όμως τον τελευταίο καιρό είναι πολύ της μόδας ν’ αμφισβητείς, αγγίζοντας πολλές φορές προκλητικά τα όρια της χλεύης, πιστεύω πως η θρησκεία – η όποια θρησκεία – έχει χαρακτήρα διφυή.

Από τη μία υπάρχει το ιδεατό κομμάτι της, μ΄άλλα λόγια το δόγμα της και ο “δεκάλογος” όλων των απαγορευμένων ενεργειών που η ίδια ξορκίζει. Και από την άλλη το πραγματικό (de facto) κομμάτι αυτής. Σ’ αυτό το τελευταίο εντάσσονται όλοι οι φορείς της λατρευτικής άσκησης από τους ιερείς μέχρι τους αυτοαποκαλούμενους πιστούς της.

Τώρα, αν και πρόκειται για καθαρά προσωπική, πλην κατατοπιστική, διάκριση, υπάρχουν άνθρωποι που αντιλαμβάνονται την κρίσιμη οριοθέτηση των βαθμίδων της οιαδήποτε θρησκείας. Και άλλοι που βλακωδώς συγχέουν τις πράξεις των ανθρώπων-πιστών ως πνευματικά προϊόντα των δογματικών διακηρύξεων της εκάστοτε Πίστης. Αυτοί (οι άνθρωποι) υπάρχουν, όλο και πληθύνονται και είναι ενοχλητικά υπερόπτες.

Η συνθετότητα της πνευματικής διαδικασίας που πρέπει ν’ ακολουθηθεί προκειμένου να καταλάβει κανείς τ’ άνωθεν απλό συμπέρασμα είναι, δυστυχώς, μηδαμινή. Γιατί πόση ευστροφία μπορεί να χρειάζεται για να καταλάβεις πως οι άνθρωποι είναι όντα βουτηγμένα στην “αμαρτία” της κοσμικότητας και επιρρεπή στην παραπλανητικότητα του φαίνεσθαι. Ναι, όχι πολύ. Πιο απλά, μπορεί ένα ή πολλά σφάλματα ενός ή πολλών ανθρώπων-πιστών να κηλιδώσει ένα ολόκληρο αξιακό σύμπαν; Μπορεί δηλαδή ένας κακός Χριστιανός να δαιμονοποιήσει τον Χριστιανισμό; Ε, μάλλον όχι.

Η πίστη σ’ ένα δόγμα, ακόμη και απαλλαγμένο από τη θεϊκή παρουσία, είναι ίδιον όλων των γήινων ανεξαιρέτως. Έρχεται να μετριάσει το φόβο των ερωτημάτων που συνοδεύουν το ανεξήγητο της ύπαρξης μας. Και πιστέψτε με αναπάντητα ερωτήματα θα υπάρχουν όσο και οι άνθρωποι.

Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη του να νοιώθει κανείς επίκαιρος αλλά και αντισυμβατικός. Σε καμία περίπτωση, όμως, αυτή η ανάγκη δεν του δίνει το πάτημα να γελοιοποιεί το δικαίωμα του συνανθρώπου του να πιστεύει, χαρακτηρίζοντας το αυθαίρετα ως γραφικό ή παρωχημένο για τα σημερινά δεδομένα. Και ακόμη χειρότερα να σταυρώνει την όποια θρησκεία όταν οι άνθρωποι, ναι αυτά τα αμαρτωλά και ενίοτε καταστροφικά όντα, δρουν καταχρηστικά στο όνομά της.


Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!!

0
4 shares

What's Your Reaction?

Angry Angry
0
Angry
Cute Cute
0
Cute
Fail Fail
0
Fail
Geeky Geeky
0
Geeky
Lol Lol
0
Lol
Love Love
0
Love
OMG OMG
0
OMG
Win Win
1
Win
WTF WTF
0
WTF

Μη σταυρώνετε άλλο τη θρησκεία

συνδέσου

Γίνε μέλος του #MSP
Don't have an account?
Εγγράψου

reset password

Εγγράψου

Γίνε μέλος του #MSP

Captcha!
Choose A Format
Gif
GIF format