“Πάλι άργησες;”σου λένε όλοι οι φίλοι σου με το βλέμμα δολοφονικό! Και εσύ αρχίζεις και λες “Δεν φταίω εγώ! Στο δρόμο με απήγαγαν 5 εξωγήινοι, αλλά τους ξεφύγα, και μετά συνάντησα μία καμηλοπάρδαλη που μιλάει και μπλα μπλα μπλα…” και συνεχίζεις να περιγράφεις την περιπέτεια που έζησες μέχρι να βαρεθούν να σε ακούνε και να ξεχάσουν γιατί σου είχαν θυμώσει!Και το ακαδημαϊκό τέταρτο δεν αποτελεί ελαφρυντικό εκτός σχολής. Όμως εγώ σου βρήκα την καλύτερη δικαιολογία! Είσαι “άρρωστος”! Έχεις σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας!
Στο Νοσοκομείο Ninewells της Νταντή στην Σκωτία, διαγνώστηκε στον Τζιμ Ντάνμπαρ σύνδρομο χρόνιας αργοπορίας. Ο ασθενής έφτανε συνεχώς σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του αργοπορημένος, και ακόμα και στο ραντεβού του με τον γιατρό έφτασε 20 λεπτά αργότερα.
Οι γιατροί υποστήριξαν ότι το σύνδρομο αυτό πηγάζει από το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου, το οποίο οφείλεται για το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Το πρόβλημα, λοιπόν, θεώρησαν ότι οφείλεται στο ότι δεν μπορούν να υπολογίσουν με ακρίβεια πόσος χρόνος χρειάζεται για να κάνουν το οτιδήποτε στην καθημερινότητά τους.
Μερικοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι η χρόνια αργοπορία οφείλεται σε πρόβλημα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη.
Σε μία μελέτη του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 200 εθελοντές, αποδείχθηκε ότι το 17% μονίμως καθυστερούσαν. Οι άνθρωποι αυτοί παρουσίαζαν κοινά στοιχεία όπως το άγχος και δυσκολίες με τον αυτοέλεγχο.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι το πρόβλημα αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιβολή αυστηρών χρονικών περιθωρίων στον εαυτό μας και καταγραφή του χρόνου που μας χρειάζεται για κάθε δραστηριότητά μας ώστε να μπορούμε να προγραμματίζουμε σωστά την ζωή μας και να μην καθυστερούμε.
Η ψυχοθεραπεύτητρια Σερί Τζέκομπσον, διευθύντρια στην Κλινική Ψυχοθεραπείας Harley του Λονδίνου όμως ανέφερε ότι η αργοπορία θα μπορούσε να είναι σύμπτωμα υποκείμενων διαταραχών αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι απλώς συνήθεια και όχι κάποιο ιατρικό πρόβλημα.
Και προς υπεράσπιση των αργοπορημένων, που δεν το κάνουν επίτηδες φυσικά, αγχώνονται ειλικρινά και κάθε φορά υπόσχονται στον εαυτό τους να μην το ξανακάνουν. Άλλα όπως και να έχει, δεν είναι καθόλου ευγενικό, ό,τι προθέσεις και να έχουμε, να αφήνουμε κάποιον να μας περιμένει ώρες. Να μας περιμένει; ΟΧ ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΑΡΓΗΣΑΑΑΑΑ….
Επιμέλεια: Αργυρώ Σαμιώτη
Connect with us