Η πρώτη φορά που πήγα σε φροντιστήριο αγγλικών ήταν στα 8 μου χρόνια, την δεκαετία του 80. Τα χρόνια πέρασαν, έγινα έφηβη, και αν και τ αγγλικά ήταν πολύ αγαπημένη γλώσσα, έδωσα τις εξετάσεις για το first certificate και σταμάτησα. Έχω διδαχθεί την αγγλική γλώσσα από φωτισμενους δασκάλους, από καλούς δασκάλους και από κακούς δασκάλους. Δυστυχώς η εκπαιδευτική διαδικασία πάντα το ίδιο βαρετή, οι αίθουσες το ίδιο αχρωμες και αοσμες (και ορισμένες φορές κάκοσμες), το μάθημα γινόταν με τις ίδιες βαρετες ασκήσεις και με ακόμη πιο βαρετα κείμενα (ακομη θυμαμαι ενα μνημειωδες κειμενο για το που ανθιζουν οι ασφόδελοι).
Στα 37 μου πια και μητέρα, κατηφοριζοντας την οδό Ιπποκρατους μου τράβηξε την προσοχή μια διακριτικη ταμπελα σε ένα όμορφο νεοκλασικό κτήριο, Bokos English Institute. Μπήκα μέσα πραγματικα για να δω τι ειναι αυτο το Ινστιτουτο….η ιδιαιτερη αισθητικη του χωρου με ωθησε στο να ανεβω τις σκαλες και να φτάσω μέχρι τον χώρο υποδοχής – αναμονής. Οι αίθουσες ήταν χάρμα οφθαλμών, χρώματα, φως, χαρά! Δεν ήξερα τι να πρώτοκοιτάξω! Μίλησα για λίγα λεπτά με τον Κώστα Μπόκο, και αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα μάθημα, έτσι από περιέργεια!
Στην αίθουσα δεν υπήρχαν θρανία, μόνο ένα μεγάλο τραπέζι με διδάσκοντα και διδασκόμενους καθισμένους γύρω γύρω. Η εκπαιδευτική διαδικασία τελείως διαφορετική από ότι είχα δει μέχρι τώρα! Μιλήσαμε για λογοτεχνία, διαβάσαμε ενδιαφέροντα άρθρα, ακούσαμε ακόμη και μια ραδιοφωνική εκπομπή στο bbc και όλα αυτά πίνοντας τσάι! Ναι, σκέφτηκα, το να μάθεις μια γλώσσα δεν είναι τελικά αυτή η βαρετή διαδικασία που είχα βιώσει μέχρι τώρα.
Το να διδαχθείς την αγγλική γλώσσα διαβάζοντας λογοτεχνία, συζητώντας ενδιαφέροντα άρθρα, μαθαίνοντας για τα ήθη και τα έθιμα των βρετανών, κάνουν την διαδικασία πραγματικά απολαυστική. Και φυσικά ακούγοντας αγγλικά με μια γνήσια βρετανική προφορά (η κακή προφορά πάντα με ενοχλούσε!). Πραγματικά, περιμένω κάθε εβδομάδα το μάθημα των αγγλικών με λαχτάρα και φεύγω πάντα με τις “μπαταρίες γεμάτες” και με περισσότερη όρεξη για μελέτη!
Κ.Α.
Connect with us