Κίνδυνος! Μυξιάρηδες παντού!

Danger! Danger! Contaminated area! Danger!
Η συναγερμός μου δεν σταματάει να χτυπάει! Κίνδυνος παντού! Η μόλυνση μας κυνηγάει! Μικρόβια απειλούν την ζωή σου κάθε ώρα και στιγμή! Ιώσεις και κρυολογήματα σου χτυπούν την πόρτα! Θα ανοίξεις; Πολύ πιθάνο να μπουν υπούλα στην ζωή σου…γι’αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ!

Όπου σταθείς όπου βρεθείς υπάρχει κάποιος που φτερνίζεται και απελευθερώνει τις μολυσμένες μυξούλες του, κάποιος που βήχει και σάλια μες στα μικρόβια διασκορπίζονται παντού. Πρόκειται για ένα ζωντανό video game. Ένα πεδίο μάχης, όπου σκάγια μικροβίων εκτοξεύονται συνεχώς! Υγιής άνθρωποι VS μικρόβια. Ο χαμένος παίρνει χαρτομάντηλα και χάπια και ο νικητής δεν παίρνει τίποτα και χαίρεται! Η νίκη του είναι αρκετή!

Δείτε επίσης: Μπορεί μία αγκαλιά να σε προστατέψει από αρρώστιες;

Εσύ που είσαι ακόμα “καθαρός”, αν τολμάς βγες έξω και φώναξε “Είμαι ο Τα Δε και είμαι καλά!”. Όλο και κάποιος άρρωστος θα είναι κοντά σου να σου κάνει “Γκούχου γκούχου” τάχα μου τάχα μου κατά λάθος και να σου μεταφέρει την αρρώστια του.

Είσαι στο μετρό. Εκτός ότι κάνεις μαθήματα ισορροπίας ώστε να μην ακουμπήσεις κάπου, μολυσμένα, και ακόμα και το παπούτσι σε ενοχλεί που ακουμπάει, κρατάς και την αναπνοή σου. Έτσι πετυχαίνεις και 3 πολύ καλές ψευδαισθήσεις.
1 Νιώθεις πιο αδύνατος.
2 Δεν μυρίζεις την μπόχα.
3 Νομίζεις ότι προστατεύεσαι από τα μικρόβια.

Και ενώ είσαι απασχολημένος με τις ανάσες για να καταφέρεις να επιζήσεις και να μην σκάσεις μέχρι την επόμενη στάση, έρχεται ο άλλος παρέα με τις μύξες του ακριβώς δίπλα σου. Error. Error. Error. Δεν ξέρεις τι να κάνεις! Η περιοχή είναι μολυσμένη. Είσαι εγκλωβισμένος. Ο αέρας τελειώνει. Κοιτάς γύρω σου. Συνειδητοποιείς ότι και άλλοι είναι μολυσμένοι. Ρουφάνε, φυσσάνε μύξες. Βήχουν. Κρατιούνται να μην βήξουν και έχουν γίνει σαν πατζάρια. Ο αέρας συνεχίζει να τελειώνει. Σωτηρία; Καμία. Ελπίδα; Πουθενά. Το παράθυρο κλειστό. Η ζωή σου περνάει μπροστά από τα μάτια σου. Κρύος ιδρώτας στάζει από το μέτωπό σου. Νοσοκομεία, χάπια, σιρόπια, μύξες, χαρτομάντηλα περνούν από το μυαλό σου.

Και ξαφνικά κάτι αλλάζει!
“Σύνταγμα”.
Έφτασες στην επόμενη στάση. “Αέραααααα”, λες και βγαίνεις τρέχοντας!

Νομίζεις ότι γλίτωσες όμως;

Θα δείξει σε λίγες μερούλες. Μπορεί και σε λίγες ώρες. Ο χρόνος είναι αόριστος. Δεν ξέρεις ποια στιγμή ακριβώς θα σου έρθει. Όλα ξεκινούν με ένα φτέρνισμα, ένα μικρό μπούκωμα. Από εκείνη τη στιγμή θα είσαι και ένας… μολυσμένος! Αυτός που όλοι θα αποφεύγουν και θα καταριούνται μην τους κολλήσει. Δεν πειραα…πειρααα…ααααψουυυ…πειράζει! Είμαστε πολλοί!

Γράφει η Αργυρώ Σαμιώτη

Δείτε επίσης:

• Γρουσουζιά και δεισιδαιμονίες: Μήπως να κουνηθείς από την θέση σου;
• Τα καλά του φθινοπώρου! Ναι! Υπάρχουν!
• Βροχερές μέρες παράνοιας: Τα ευτράπελα της βροχής!