Είναι πολλές οι φορές που έχω προβληματιστεί πιάνωντας τον εαυτό μου να αναρωτιέται “Μα καλά, υπάρχουν πρίγκιπες ή ιππότες;”. Μικρούλα πίστευα πολύ στην έννοια του πρίγκιπα-ιππότη. Βλέπεις, μικρή διάβαζα κι όλα τα ρομαντικά παιδικά παραμύθια (Χιονάτη, Σταχτοπούτα, Ραπουνζέλ, Ωραία Κοιμωμένη) και νόμιζα ότι κάποια μέρα θα γνωρίσω κι εγώ τον δικό μου πρίγκιπα, ο οποίος θα έρθει, θα με σώσει και θα ζήσουμε μαζί για πάντα ευτυχισμένοι… Εγώ κι εκείνος.
Ας αφήσουμε όμως εμένα κι ας ανακαλύψουμε μαζί από πού προέρχεται η λέξη Ιπποτισμός . Ο Ιπποτισμός , τοποθετείται στον Μεσσαίωνα. O Mεσσαίωνας, όπως είναι γνωστό ήταν ένας αιώνας σκοταδισμού. Τα κράτη ήταν διαιρεμένα σε τιμάρια, τα οποία ανήκαν στους τιμαριούχους, οι οποίοι καταπίεζαν το λαό. Τότε, εμφανίστηκαν οι Ιππότες. Γενναίοι άνδρες, που επιθυμούσαν την απονομή της δικαιοσύνης. Σταδιακά διαμορφώθηκαν τα λεγόμενα ιπποτικά τάγματα, ώστε να είναι συνασπισμένοι οι Ιππότες για την υπεράσπιση των αδύναμων. Πολεμούσαν έφιπποι, εξ’ου και το “Ιππότης”. Ο νέος, προτού λάβει τον τίτλο του “Ιππότη” μαθήτευε πλάι σε έμπειρο Ιππότη.
Ο ρόλος των ιπποτών ήταν συνυφασμένος με κάποιες σημαντικές υποχρεώσεις: Όφειλαν, να πολεμούν υπερ της θρησκείας, της περιουσίας του κλήρου, του ηγεμόνα ή του άρχοντα που τους έκανε Ιππότες. Έπρεπε να υπερασπίζεται το δίκαιο των αδυνάτων, να μην σφετερίζεται ξένη περιουσία και να μην λαμβάνει χρηματική απολαβή. Τελευταία, άφησα την πιο ωραία και συγκινητική για μας τις γυναίκες υποχρέωση. Δεν είναι άλλη από την αφοσίωση στο γυναικείο φύλο.
Σας λέει κάτι η φράση “Eρωτεύειν το ερωτεύεσθαι;”. Η απάντηση είναι απλή: Οι Ιππότες, προσπαθούσαν να ερωτευθούν το συναίσθημα που ένιωθαν για μία γυναίκα κι όχι την ίδια την γυναίκα προκειμένου να ελέγξουν την αυτοσυγκράτησή τους, διότι η ψυχή τους ήταν αφοσοιωμένη στον Θεό. Κάθε, μα κάθε ιππότης είχε μία ερωμένη κι εκείνη μάλιστα είχε το δικαίωμα να δημοσιοποιήσει τον έρωτά της για τον αγαπημένο της ακόμη κι αν ήταν παντρεμένη. Και τώρα μάθε κάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον: Οι ερωτευμένοι ιππότες κουβαλούσαν πάντα μαζί τους μία κορδέλα, κάποιο κόσμημα της αγαπημένης τους και λίγες μπούκλες της. Ήταν πολύ χαρούμενοι εάν κατάφερναν να διασώσουν το κόσμημα της αγαπημένης τους ανέπαφο μετά από κάποια σκληρή μάχη. Συχνά, οι ιππότες ερωτεύονταν γυναίκες, τις οποίες δεν είχαν γνωρίσει. Άκουγαν δηλαδή τόσο όμορφες ιστορίες κι επαινετικά λόγια για τις “άγνωστες” , με αποτέλεσμα να τις ερωτεύονται.
Αγαπημένε μου αναγνώστη, ας έρθουμε στο σήμερα. Υπάρχει “Σύγχρονος Ιπποτισμός” ή αλλιώς ευγένεια στις ερωτικές σχέσεις; Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις παλαιότερα ήταν περισσότερο αυθεντικές κι ειλικρινείς. Συγκινήθηκα, αρκετα μαθαίνοντας για την αφοσίωση των ιπποτών στις γυναίκες τους και σε μία πρώτη απόπειρα απάντησα ότι σιγά μην υπάρχει ιπποτισμός στην σύγχρονη εποχή. Οι σχέσεις περνούν κρίση.
Ναι,πράγματι. Έπειτα, όμως σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσα νέα ζευγάρια που αποφασίζουν να πορευτούν μαζί στην ζωή και τα καταφέρνουν. Ή πολλές φορές παρατηρώ το πώς ένας άνδρας συμπεριφέρεται σε μία γυναίκα, τον τρόπο που την κοιτά, την αγγίζει. Τις προάλλες περπατούσα στον δρόμο με την κολλητή μου και μας προσπέρασε ένα αγόρι τρέχοντας. Θύμωσα. Μετά από λίγα λεπτά τον είδα να αγκαλιάζει την κοπέλα του. Έτρεχε για να την συναντήσει. Αυτές οι ανθρώπινες ιστορίες δεν δείχνουν ότι η σπίθα του ιπποτισμού και της αφοσίωσης είναι ζωντανή;
Πέρα από τον έρωτα, σε διαπροσωπικό επίπεδο και μιας κι είμαστε φοιτητές, κατά πολλούς, στον φοιτητικό κόσμο υπάρχει αγένεια. Υπάρχουν συμφοιτητές σκυθρωποί, αμίλητοι, κλεισμένοι στον εαυτό τους, επικριτικοί με τους γύρω τους. Συμφοιτητές οι οποίοι θα σε κοροιδέψουν πίσω από την πλάτη σου και γενικώς θα σου φερθούν απαράδεκτα. Από την άλλη μεριά όμως, είμαι σίγουρη ότι μέσα στην σχολή σου έχεις γνωρίσει κι ευγενικά παιδιά, πρόθυμα να σε γνωρίσουν, να επικοινωνήσουν μαζί σου, να σε βοηθήσουν κι ας μην σε ξέρουν. Η σχολή μου για παράδειγμα μου έκανε το πιο ωραίο δώρο, μιας κι εκεί γνώρισα την καλύτερη μου φίλη της ζωής μου.
Προσωπική μου άποψη, είναι ότι ο “Ιπποτισμός” δεν χάθηκε. Ούτε στις ερωτικές,ούτε στις φιλικές-κοινωνικές σχέσεις. Αν αντιμετωπίζεις τον άλλον με ευγένεια να είσαι σίγουρος ότι θα στο ανταποδώσει. Αργά ή γρήγορα. Ο ιπποτισμός θέλει σίγουρα τόλμη αλλά και θέληση.
“Αγάπη δεν σημαίνει να κοιτάζονται δύο άνθρωποι, αλλά να βλέπουν προς την ίδια κατεύθυνση” – Antoine Saint-Exypery
Υ.Γ.: Αξίζει να δεις τις ταινίες:
- Romeo & Juliet, 1996
- Tristan & Isolde, 2006
Γράφει η Αλεξάνδρα Μάκου
Connect with us