Διάκριση της Νομικής Αθηνών στον 5ο Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Ρωμαϊκού Δικαίου

Η ομάδα της Νομικής Σχολής Αθηνών, αποτελούμενη από τους φοιτητές Βασιλική Αντωνιάδου (5ο έτος), Μαγδαληνή Αστερή (2ο έτος), Θανάση Τασσόπουλο (2ο έτος) και Μαρία-Ιωάννα Φλώρου (4ο έτος), υπό την εποπτεία της Λέκτορος κ. Αθηνάς Δημοπούλου, κατέλαβε τη 2η θέση στον 5ο Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Ρωμαϊκού Δικαίου που διεξήχθη στην Καβάλα και τους Φιλίππους, στις 29-30 Μαρτίου 2012. Στην προετοιμασία της ομάδας της Αθήνας συνέδραμε η κ. Αρτεμισία Παπαδάκη, απόφοιτος της Νομικής Αθηνών και κάτοχος του επάθλου του καλύτερου ρήτορα του ιδίου διαγωνισμού για το έτος 2010. Ο διαγωνισμός είναι αφιερωμένος στη μνήμη των παλαιών καθηγητών της Νομικής Αθηνών Π. Ζέπου και Γ. Μαριδάκη. Στο διαγωνισμό μετέχουν ομάδες φοιτητών από τις Νομικές Σχολές Οξφόρδης, Καίμπριτζ, Tübigen, Trier, Νάπολης, Βιέννης, Λιέγης και Αθηνών. Η Νομική Αθηνών φέτος κατέλαβε την πρώτη θέση στους προκριματικούς μεταξύ τεσσάρων πανεπιστημίων και επικράτησε στους ημιτελικούς της ομάδας της Οξφόρδης. Στον τελικό του διαγωνισμού που διεξήχθη στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων, πρώτη αναδείχθηκε η ομάδα του Trier και δεύτερη της Αθήνας. Κριτές του διαγωνισμού ήταν καθηγητές των διαγωνιζόμενων πανεπιστημίων, μεταξύ των οποίων ο κ. Melchior Wathelet, τ. Δικαστής στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, προήδρευσε στο τελικό. Οι φοιτητές διαγωνίστηκαν με αγορεύσεις στο ρόλο εναγόντων και εναγομένων σε δύο διαφορετικές αγωγές, μία με αίτημα αποζημιώσεως για ζημία από ανήθικη αιτία και μία διεκδικητική αγωγή. Η απόδοση των φοιτητών της Αθήνας απέσπασε επαινετικά σχόλια από τους κριτές, τόσο για την ποιότητα των αγορεύσεών τους (στην αγγλική γλώσσα), όσο και για τις νομικές τους γνώσεις και τη νομική θεμελίωση των επιχειρημάτων τους. Το σύνθετο πρακτικό θέμα επί του οποίου διαγωνίσθηκαν ήταν σχετικό με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εταίροι μίας εταιρείας στην Κωνσταντινούπολη του 6ου μ.Χ. αι. και τους επαχθείς όρους της δανειακής και ενδοεταιρικής σύμβασης που συνάπτεται για τη σωτηρία τους, οι οποίοι επιτρέπουν σε έναν εκ των συνεταίρων τους, σε συνεργασία με τον δανειστή τραπεζίτη, να πλουτίσει σε βάρος τους. Για την επίλυσή του οι φοιτητές ανέτρεξαν στις πηγές του ρωμαϊκού δικαίου, τον Πανδέκτη, τον Κώδικα και τις Εισηγήσεις του Ιουστινιανού.