Το κυνήγι της ευτυχίας


Έχει καθιερωθεί πως ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος, καταβεβλημένος από την υλιστική του μανία, αναλώνεται σε κυνήγια θησαυρού και ερμηνεύει ρητά όπως το «αγαθά κόποις κτώνται» τόσο μονοδιάστατα, ώστε να έχει χάσει το πραγματικό νόημα του ζην. Ισχύει, όντως, πως έχουμε απομυζήσει τις ικανότητες και τις αντοχές μας σε μια άσκοπη καταδίωξη προς εύρεση του προσωπικού μας επίγειου Ελ Ντοράντο της ευτυχίας, της ευαρέσκειας και της ευφροσύνης;

Η αλήθεια και, συνάμα, το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι ακριβώς κυνηγάμε την ευτυχία. Κάνουμε αγώνα δρόμου που δεν έχει μέτρα ή συγκεκριμένη διάρκεια αναζητώντας κάτι το ακατάληπτο και απροσδιόριστο. Ενώ η ευτυχία παραμονεύει ακριβώς από πίσω μας, εμείς απομακρυνόμαστε με πεισματικό τρόπο από αυτήν στην επιπόλαιη προσπάθεια να την κατακτήσουμε, διαιωνίζοντας την ύπαρξη ενός φαύλου κύκλου. Χαράσσουμε ανεπαίσθητα γραμμές στην επιζήτηση ενός Λεβιάθαν της ευτυχίας, καταδικασμένοι όπως είμαστε στις ατελέσφορες κυκλικές μας επαναφορές. Δεν καταλαβαίνουμε πως δεν χρειάζεται να τρέξουμε να την αναζητήσουμε, γιατί ήδη αυτή μας ψάχνει. Και αν καθίσουμε έστω και λίγο αχείμαστοι θα μας βρει οπωσδήποτε.

Δεν συνίσταται η ευτυχία στις, ουσιώδεις μεν, επιδερμικές δε, φανφάρες μιας καλοστημένης θεατρικής παράστασης στο Broadway ή ενός άκρως χολιγουντιανού θεάματος. Δεν αντιλέγω, βέβαια, πως σ’ αυτές έχει συνηθίσει το ακόρεστο μάτι και η οπτική μας. Στην Κοινωνία της πληροφορίας και της ζώσης εικόνας, όλοι επικεντρώνονται στο να εντυπωσιάσουν ένα ζευγάρι μάτια και όχι την καρδιά. Και μπορεί, πράγματι, να κατορθώνουν μιας πρώτης τάξεως παροξυσμική πληρότητα σε οπτικό επίπεδο. Όμως, η ψυχή δεν αποζημιώνεται πάντα με πομπώδεις ερμηνείες και αβέλτερα θεάματα.

Στο κάτω κάτω της γραφής, στις ζωές όλων ημών των τλήμονων θνητών, ποιες είναι οι πιθανότητες να ζήσουμε κάτι τόσο παραμυθικό όπως το περιγράφουν, οι ταινίες, τα τραγούδια και τα βιβλία; Όχι, φυσικά, πως δε θα γευτούμε και εμείς την ευδαιμονία. Απλά αυτή θα βρίσκεται αλλού, σε πιο αδαίδαλτες στιγμές της καθημερινότητας.

Σε μια κιτρινωπή σελίδα της Περηφάνιας και Προκατάληψης που θα διαβάσεις το βράδυ πριν παραδοθείς ανεπιφύλακτα στην αγκαλιά του Μορφέα, στη μυρωδιά της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης, στον ήλιο που ανατέλλει ακόμα και τον Δεκέμβρη, σ’ έναν αναγεννησιακό πίνακα που θα δεις τυχαία στο Διαδίκτυο, σε μια μεταμεσονύχτια βόλτα με το αμάξι με τα αδέρφια σου στην άλλη άκρη της πόλης, σ’ ένα «κρύο» ανέκδοτο που θα μοιραστείς με τους γονείς σου, σε μία πρόταση που θα διαβάσεις επανειλημμένα γιατί την πρώτη φορά σ’ έπνιξε το βάρος των νοημάτων της. Σε αυτά και τόσα άλλα ετερόκλητα θα βρεις την ευτυχία.

Γι΄αυτό και το ερώτημα «τι είναι ευτυχία» είναι ανεπίδεκτο απαντήσεως. Δεν ξες τι την απαρτίζει, και μεταξύ μας ούτε πρόκειται να μάθεις ποτέ. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να διαλέξεις το, αγγλικώς αποκαλούμενο, point of view, την οπτική σου γωνία. Γιατί κάθε μέρα και κάθε παράσταση της μέρας είναι συναισθηματικά φορτισμένη, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο. Μπορεί να είναι δύσκολο να επιλέξεις ανάμεσα στο συν και το πλην αλλά δεν παύει να είναι στο χέρι σου να διευθύνεις αυτό το διπολικό δίλημμα. Φαντάσου μόνο την ευτυχία όταν θα τα έχεις καταφέρει!

What's Your Reaction?

Angry Angry
0
Angry
Cute Cute
0
Cute
Fail Fail
0
Fail
Geeky Geeky
0
Geeky
Lol Lol
0
Lol
Love Love
0
Love
OMG OMG
0
OMG
Win Win
0
Win
WTF WTF
0
WTF

Το κυνήγι της ευτυχίας

συνδέσου

Γίνε μέλος του #MSP
Don't have an account?
Εγγράψου

reset password

Εγγράψου

Γίνε μέλος του #MSP

Captcha!
Choose A Format
Gif
GIF format