Έχουμε μεγαλώσει σε μια χώρα με ήλιο. Σε μια χώρα όπου οι μουντές μέρες και οι συννεφιές δεν μας πτοούνε γιατί όλοι ξέρουμε πως σε λίγο πάλι ο ήλιος θα βγει και θα μας δώσει για μια ακόμα φορά αυτό το αίσθημα χαράς και ζωντάνιας. Αλλά τι κάνεις όταν καταλαβαίνεις πως ο ήλιος δεν είναι αρκετός για να σε κάνει να προσπαθήσεις, για να σε παροτρύνει στο να κυνηγήσεις το όνειρο σου σε αυτή τη χώρα. Όταν όλα τα άλλα γύρω σου γκριζάρουν, όταν όλοι σε αποθαρρύνουν στο να κάνεις το δικό σου βήμα σε αυτόν το τόπο και προσπαθούν να σε πείσουν πως η καλύτερη λύση για εσένα είναι να τον αφήσεις . Τότε εσύ ακολουθείς τον ήλιο ; Ή γυρίζεις την πλάτη σου σε αυτή τη χώρα αναζητώντας κάτι σίγουρα πιο μουντό αλλά με πολύ πιο υποσχόμενο μέλλον;
Στο δίλλημα αυτό έχουν έρθει πολλά νέα άτομα, κάποιοι βρήκαν τη δύναμη να αποχωριστούν για λίγο ή αρκετό καιρό τον ήλιο, και άλλοι φοβήθηκαν να κάνουν το δικό τους βήμα χωρίς αυτόν. Κάποιοι άντεξαν να μην τον βλέπουν και άλλοι έμειναν εδώ να παλεύουν κάθε μέρα για χάρη του. Και τώρα τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο και οι νέοι άνθρωποι (ΕΜΕΙΣ) σε λίγα χρόνια θα κληθούνε να διαλέξουνε ανάμεσα στον ήλιο και σε κάτι άγνωστο.
Δεν ξέρω ποια είναι η σωστή επιλογή, όμως δεν συμφωνώ με τις απόλυτες απόψεις όπως ‘’Σίγουρα στο εξωτερικό θα είναι όλα καλύτερα!’’. Κάνεις δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα. Ο καθένας βλέπει και αντιλαμβάνεται διαφορετικά τα πράγματα και ακόμη σημαντικότερο ο καθένας έχει διαφορετικές αντοχές και ευαισθησίες.
Γι’ αυτό όταν βρεθείς αντιμέτωπος με αυτό το δίλλημα, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι μια συζήτηση με τον εαυτό σου. Να ακούσεις γνώμες ανθρώπων που έφυγαν και που έμειναν, και έτσι να ζυγίσεις μόνος του τα υπέρ και τα κατά. Είτε αποφασίσεις να αφήσεις τον ήλιο είτε να τον ακολουθήσεις, θυμήσου ότι δεν έχεις να χάσεις κάτι άμα δοκιμάσεις και πως πάντα εδώ θα υπάρχει για σένα μια θέση για να τον βλέπεις και να αισθάνεσαι ελεύθερος.
Connect with us