Στον βωμό της ιδεολογικής αφοσίωσης και της πειθαρχίας σε έναν κομματικό άξονα λέγονται πολλές φορές απερισκεψίες και κενότητες. Όμως το ερώτημα που ανακύπτει είναι πού τοποθετούμε το όριο αυτής της ιδεοληπτικής αερολογίας. Η συνταγματική επιταγή του άρθρου 14 του Συντάγματος είναι ξεκάθαρη: «Καθένας μπορεί να εκφράζει και να αποδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους».
Θα ήταν άστοχο να επιχειρηθεί ο ορισμός του «στοχασμού». Παρ’ όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς μέχρι που οριοθετείται η πολύπαθη έννοια της ελευθερίας της έκφρασης. Μέχρι που δηλαδή αποδίδεται το ακαταλόγιστο σε έναν άνθρωπο τυφλωμένο από τις προσωπικές του εμπάθειες και κοσμοθεωρίες. Με άλλα λόγια, τι από όσα είπε ο κ. Λαζόπουλος στην πιο πρόσφατη των εκπομπών του έφεραν την επίφαση της ιδεολογικής στόχασης – επομένως περνούν στο απυρόβλητο – και που τα όρια έχουν προ πολλού ξεπεραστεί;
Στο πλαίσιο της ανάλυσης της πολιτικοοικονομικής κατάστασης της χώρας, που άλλωστε συνάδει απόλυτα με τον σατυρικό χαρακτήρα του τηλεοπτικού προϊόντος που πλασάρει ο παρουσιαστής, ειπώθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Σόιμπλε έχει δύο εμμονές. Όσο και αν ακουστεί σκληρό αυτό που θα πω, όταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μια καρέκλα, το μυαλό του σιγά σιγά καθηλώνεται σε μία ιδέα. Εγώ το λέω παράνοια, το λέω παραφροσύνη».
Έπειτα ακολούθησε, έτι «καταπληκτικότερη», η απάντησή του στον Πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Μνημονεύονται μόνο τα εξής συγκεκριμένα χωρία της επιστολής: «Είμαι έτοιμος να ζητήσω όχι μια αλλά χίλιες συγγνώμες, αν θεωρείτε ότι έθιξα εσάς και τα άτομα με κινητικά προβλήματα».
Και συνεχίζει, «Έκανα μια προσωπική εκτίμηση ότι στο συγκεκριμένο πρόσωπο ένα ατυχές περιστατικό στη ζωή του, λειτούργησε ως ένας μοχλός εμμονικής αντίληψης και περιφοράς ιδεών οι οποίες έχουν φέρει την ανθρωπότητα σε απόγνωση». Και αναφαίνεται το δίλλημα. Τελικά ποια ήταν χειρότερη; Η δήλωση αυτή καθαυτή ή η μετέπειτα φαινομενική απολογία του κ. Λαζόπουλου;
Πολλές φορές, πάρα το λαθεμένο νοηματικό υπόβαθρο που μαρτυρά μια δήλωση ή πράξη, δίνουμε άφεση, λογίζοντας τα ως συγχωρητέες αβελτηρίες παρά τη βαρβαρότητά τους. Η συγκεκριμένη όμως περίπτωση δεν υπάγεται σε αυτόν τον κανόνα. Από την αρχή της πρότασης ο κ. Λαζόπουλος προϊδεάζει, «όσο και αν ακουστεί σκληρό αυτό που θα πω». Δεν ήταν, λοιπόν, κάτι που ειπώθηκε εν τη ρύμη του λόγου, αλλά αντιθέτως, αποτέλεσε προϊόν σκέψης. Ήταν κάτι που ο παρουσιαστής σκέφτηκε, πίστευε και τελικά ήθελε να πει.
Βέβαια όλα τα λάθη συγχωρούνται και καθένας έχει δικαίωμα στη μετάνοια. Βασική προϋπόθεση, να έχει κατανοήσει το ατόπημα. Εν προκειμένω, ούτε αυτά έχουν εφαρμογή καθώς ο κ. Λαζόπουλος φαίνεται να αδυνατεί να κατανοήσει το συμπέρασμα της επικίνδυνης γενίκευσης του. Πολλοί δε έσπευσαν να διαφωτίσουν το αβάσιμο του όλου επιχειρήματος φέρνοντας παραδείγματα ανθρώπων με ειδικές ικανότητες που έχουν διαπρέψει, πέφτοντας στην παγίδα.
Γιατί δε χρειάζεται να είσαι ο Στίβεν Χόκινγκ για να αποδείξεις στον κ. Λαζόπουλο πως ο τρόπος που κινείσαι δεν επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι! Αλλά ούτε και να έχεις βιώσει ένα «ατυχές γεγονός», όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει, για να αγκιστρωθείς σε μια ιδέα.
Ακόμη και αν δεχτούμε, όμως, πως η δήλωση δεν έθιγε τα άτομα με κινητικές δυσκολίες, αλλά μόνο τον κ. Σόιμπλε επί προσωπικού. Όση αντιπάθεια και αν νοιώθεις, όσο και αν διαφωνείς με τον άλλο τίποτα δεν σου δίνει το δικαίωμα να του επιτεθείς, προσβάλλοντας χαρακτηριστικά, όπως η αναπηρία, πάνω στα οποία δεν μπορεί να ασκήσει καμία επιρροή. Ή μάλλον, δεδομένων και όσων ειπώθηκαν περί της ελευθερίας έκφρασης, έχεις το δικαίωμα, απλώς ασκώντας το φανερώνεις τη μικρότητα της ψυχής σου και το μπόλικο καθόλου της επιχειρηματολογίας σου.
Τέλος, αξίζει να υπενθυμισθεί ότι ενίοτε, η αποδοχή μιας κατάστασης σε κάνει συνένοχο της. Ο εκφυλισμός των ηθών της κοινωνίας μας δε φάνηκε από την παραπάνω πολύκροτη δήλωση του κ. Λαζόπουλου. «Λαζόπουλοι» υπήρχαν και θα υπάρχουν σε κάθε εποχή. Αλλά από το κοινό που δεν διαμαρτυρήθηκε και συνέχισε να χειροκροτά το παραλήρημα ενός ιδεολογικά φανατισμένου, ενός ανθρώπου που, σημειωτέων πριν λίγα χρόνια, είχε αναδειχθεί σε έναν εκ των 100 μεγαλύτερων Ελλήνων όλων των εποχών.
Connect with us