«Οι αρχές της νομολογίας της Γής»


Μια από τις πιο συναρπαστικές εξελίξεις στη νομική επιστήμη είναι η ανάληψη σε αρκετές χώρες πρωτοβουλιών με στόχο μια θεμελιώδη αλλαγή στα ανθρώπινα νομικά συστήματα.

Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες μοιράζονται την κοινή πεποίθηση ότι ένα πρωταρχικός λόγος της περιβαλλοντολογικής καταστροφής είναι ότι τα τρέχοντα νομικά συστήματα έχουν σχεδιαστεί για να διαιωνίζουν την ανθρώπινη κυριαρχία στη φύση, αντί να καλλιεργούν αμοιβαία οφειλόμενες  σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και όλων των πλασμάτων της γης.

Αυτές οι χώρες υπερασπίζοντα μια σχετικά νέα προσέγγιση στο ζήτημα αυτό γνωστή και ως «νομολογία της Γης» (Earth Jurisprudence)  σύμφωνα με την οποία οι ανθρώπινες κοινωνίες μπορεί να είναι βιώσιμες και να ακμάζουν μόνο εάν συντονιστούν ως μέλη μιας ευρύτερης πλανητικής κοινότητας με τρόπο σύμφωνο με τους θεμελιώδεις νόμους και τις αρχές που διέπουν τη λειτουργία του σύμπαντος.

Αν μια αλεπού φάει έναν λαγό αυτό μεν μπορεί να θεωρηθεί παραβιάση του δικαιώματος στη ζωή του λαγού, όμως δεν παραβιάζει τους νόμους που κυβερνούν το σύμπαν επειδή η διατήρηση των σχέσεων ανάμεσα στο θηρευτή και το θήραμα είναι θεμελιώδεις για την διατήρηση της συνολικής ακεραιότητας της κοινότητας.

Η αντίληψη αυτή απαιτεί μια νέα προσέγγιση από την σκοπιά ολόκληρης της ανθρώπινης κοινωνίας, ώστε θεμελιώδη δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή να έχουν προτεραιότητα έναντι λιγότερο σημαντικών δικαιωμάτων όπως αυτό του επιχειρήν.

Το 1972 ο Christopher Stone δημοσίευσε ένα καθοριστικό άρθρο με τίτλο «Θα έπρεπε τα δέντρα να έχουν νομική υπόσταση; Τα δικαιώματα των φυσικών αντικειμένων»

Ο Stone στο άρθρο του τονίζει ότι η διεύρυνση του κύκλου ενδιαφέροντος της κοινωνίας είχε οδηγήσει στην αναγνώριση πιο εκτεταμένων νομικών δικαιωμάτων για τις γυναίκες τα παιδιά, του αυτόχθονες Αμερικάνους και τους Αφροαμερικάνους.

Δεν υπήρχε λόγος επομένως όπως υποστήριζε να μην οδηγηθεί  και το αυξανόμενο δημόσιο ενδιαφέρον για την προστασία της φύσης στην αναγνώριση των δικαιωμάτων της. Αυτό θα επέτρεπε την άσκηση δίωξης για λογαριασμό των δέντρων και άλλων φυσικών αντικειμένων και θα σήμαινε επίσης ότι οι ζημιές μπορούν να αποκαταστηθούν και να παρθούν μέτρα προς όφελος τους.

Ένα ακόμα πρακτικό πλεονέκτημα από την αναγνώριση των δικαιωμάτων της φύσης θα ήταν ότι όποιος προσπαθεί να αλλάξει ή να καταστρέψει οποιαδήποτε πτυχή της θα όφειλε να προβάλει λόγους που να δικαιολογούν γιατί πρέπει να του επιτραπεί κάτι τέτοιο αντί οι άνθρωποι που επιθυμούν να αποτρέψουν την καταστροφή να είναι αναγκασμένοι να αποδείξουν γιατί η φύση θα πρέπει να προστατεύεται.

“Οι αρχές της νομολογίας της Γής”

  • Το σύμπαν είναι το κύριο σώμα που θέτει τους νόμους, όχι τα ανθρώπινα νομικά συστήματα.
  • Η κοινότητα της Γης και όλα τα όντα που την συνθέτουν έχουν θεμελιώδη δικαιώματα συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων να υπάρχουν, να έχουν ένα ενδιαίτημα ή μια περιοχή για να ζουν, καθώς και να συμμετέχουν στην εξέλιξη της κοινότητας.
  • Τα δικαιώματα κάθε όντος περιορίζονται από τα δικαιώματα άλλων όντων σε τέτοιο βαθμό ώστε να διατηρείτε η ακεραιότητα, η ισορροπία και η υγεία των κοινοτήτων μέσα στις οποίες ζει.
  • Οι ανθρώπινες ενέργειες ή οι νόμοι που παραβαίνουν αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα παραβιάζουν της θεμελιώδης σχέσεις και αρχές που αποτελούν την κοινότητα της γης και συνεπώς είναι παράνομες και «ανήθικες»
  • Οι άνθρωποι πρέπει να προσαρμόζουν τα νομικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συστήματα ώστε αυτά να είναι συμβατά με τους θεμελιώδεις νόμους ή  τις βασικές αρχές που κυβερνούν τις λειτουργίες του σύμπαντος και να καθηγηθούν τους ανθρώπους να ζουν σε αρμονία με αυτούς τους νόμους και τις αρχές.

Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!!

0

What's Your Reaction?

Angry Angry
0
Angry
Cute Cute
0
Cute
Fail Fail
0
Fail
Geeky Geeky
0
Geeky
Lol Lol
0
Lol
Love Love
0
Love
OMG OMG
0
OMG
Win Win
0
Win
WTF WTF
0
WTF

«Οι αρχές της νομολογίας της Γής»

συνδέσου

Γίνε μέλος του #MSP
Don't have an account?
Εγγράψου

reset password

Εγγράψου

Γίνε μέλος του #MSP

Captcha!
Choose A Format
Gif
GIF format