Μαθήματα, εργαστήρια, παρουσίες-απουσίες, ένα σωρό συγγράμματα, μα κάποιος πρέπει να σε φέρει σε επαφή με το γνωστικό αντικείμενο που έχεις επιλέξει φοιτώντας σε μια σχολή.
Συχνά πιάνουμε κουβέντα για τους καθηγητές που μας κάνουν τη ζωή δύσκολη με τον αυταρχικό τους χαρακτήρα ή τις φορτωμένες απαιτήσεις τους, ή άλλους τους γνωρίζουμε κατά την εξεταστική περίοδο. Στο τέλος του εξαμήνου, συνήθως μας δίνουν μια άνευρη φόρμα για να αξιολογήσουμε τον εκάστοτε καθηγητή και το μάθημα που κάνει. Πως θα ορίζαμε όμως «τον ιδανικό καθηγητή»;
*Ο καλός καθηγητής σίγουρα είναι ανοιχτός και διαλλακτικός τόσο στην απορία όσο και στη διαφορετική άποψη του φοιτητή του. Συνήθως (κανονικά θα έπρεπε να θεωρείτο αυτονόητο) ενημερώνεται για τις τρέχουσες εξελίξεις και τα νέα οράματα στον επιστημονικό του κλάδο, ενώ προτού απορρίψει ή αντιλογήσει σε μια τοποθέτηση σκέφτεται και στοχάζεται πάνω στο «διαφορετικό». Αν πας να του μιλήσεις για κάτι, θα ενδιαφερθεί να σου δώσει υλικό και περαιτέρω ερεθίσματα για ν’ ακολουθήσεις μόνος σου τα μονοπάτια που ανοίχτηκαν στο μάθημα.
*Ο καλός καθηγητής έχει διαχειριστεί τα κόμπλεξ που κάθε άνθρωπος έχει και δεν τα βγάζει στο φοιτητή του. Χαλαρός κι ανοιχτός, είναι σε θέση να κάνει πλάκα (με μέτρο!) δεν έχει παράλογες απαιτήσεις και δεν κοιτά με μισό μάτι το φοιτητή που «αποκλίνει» από το «κανονικό» ή που δεν ακολουθεί το δικό του μοτίβο.
Δείτε επίσης: Τα είδη συμφοιτητών που θα συναντήσεις και… στο χώρο εργασίας σου!
*Ο καλός καθηγητής σε πωρώνει να κάνεις πράγματα, να κινητοποιηθείς, να σκεφτείς, να κάνεις εργασία, να ψαχτείς κι εκτός σχολής. Εμπνέεσαι από τη διάθεσή του να κάνει μάθημα και το πάθος του για το γνωστικό αντικείμενο του μαθήματός του κι έτσι σου μεταδίδει την όρεξη για δουλειά.
*Ο καλός καθηγητής είναι σε θέση να κάνει ένα διαδραστικό μάθημα που ξεφεύγει από τη λογική της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (σίγουρα υπάρχουν κι εξαιρέσεις καθηγητών). Πολλοί καθηγητές βάζουν μια προβολή στον προτζέκτορα και είναι σα πατούν ένα κουμπάκι που μονολογεί για 2 ώρες. Αντίθετα, ο καλός καθηγητής κάνει μάθημα που δεν εκθέτει πληροφορίες αλλά με το διάλογο κατά κύριο λόγο και με τα εποπτικά του μέσα σε δεύτερη θέση, καταφέρνει να βάλει το φοιτητή «στον κόσμο της γνώσης».
*Ο καλός καθηγητής δεν αποστερεί κανένα φοιτητή από την εκπαιδευτική διαδικασία προχωρώντας με ταχείς ρυθμούς το μάθημα και χρησιμοποιώντας βαριές και δυσνόητες λέξεις, αντίθετα προσπαθεί να είναι κατανοητός και να τον καταλαβαίνει ο καθένας φοιτητής ξεχωριστά κι όλοι μαζί. Έχουμε υπόψη ένα παράδειγμα καθηγητή που σε κάθε μάθημα ανακεφαλαιώνει τη διδακτική ενότητα σε αλληλεπίδραση με τους φοιτητές, ενώ ένας άλλος καθηγητής όταν πήγε φοιτητής να ζητήσει σημειώσεις για ένα μάθημα που απουσίαζε, προσφέρθηκε να του κάνει ένα σύντομο μάθημα αναπλήρωσης για να μην έχει κενά στο επόμενο μάθημα.
Όλα αυτά που παραθέσαμε παραπάνω και εκφράζουν την σκέψη μας για τον «ιδανικό καθηγητή», είναι δικαίωμα του φοιτητή κι όχι κάτι άπιαστο και «κουβέντα να γίνεται». Πιστεύω πως ένας καλός καθηγητής εν τέλει συμβάλει στο να υπάρχουν αντίστοιχα καλοί φοιτητές και να προχωρά η επιστήμη στην οποία ανήκει και δημιουργεί. Ο χώρος του πανεπιστημίου αν μη τι άλλο, είναι ο χώρος στον οποίο καλούμαστε να αλληλεπιδράσουμε μεταξύ μας και να δημιουργήσουμε κάτι.
Γράφει ο Αναστάσης Πινακουλάκης
Δείτε επίσης:
Connect with us