Οι φοιτητές γράφουν για την Κύπρο (μέρος Α): «Ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά»

«Ύστερα φέρνει ο φούρνος την πυρά» λέει και μια κυπριακή παροιμία. Στην Κύπρο ακόμα να έρθει η μεγάλη πυρά. Προς το παρόν γίνονται ανακατατάξεις, ανησυχεί ο κόσμος, και βλέπουμε προμηνύματα και κακούς οιωνούς. Κάπως έτσι ξεκινά και η κρίση στην Κύπρο. Πιστεύω δε θα είναι μόνο οικονομική αλλά είναι μια ευκαιρία ολόκληρος ο κυπριακός λαός να αναδιαρθρωθεί και να αρχίσει να αναστοχάζεται όσον αφορά τον τρόπο ζωής και δράσης.

Μετά το μεγάλο σοκ με τις τράπεζες πριν ένα μήνα, που ουσιαστικά ήταν η αφορμή να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πως το τραπεζικό σύστημα βασίζεται σε ανύπαρκτες καταθέσεις και χρήματα, επικρατεί ησυχία. Επηρεάστηκε μια μερίδα του πληθυσμού η οποία είχε τις καταθέσεις της στη Λαϊκή Τράπεζα. Ο υπόλοιπος πληθυσμός απλά τρομοκρατημένος προσπαθεί να σκεφτεί πώς να σώσει το αύριο.

Αρκετοί άρχισαν να χάνουν τις δουλειές τους, άλλοι να μην μπορούν να πληρώσουν τα ενοίκια και τα βασικά και άλλοι απλά να συνεχίζουν κανονικά. Γενικά, υπάρχει η αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στον κόσμο (παραδείγματα τα κοινωνικά παντοπωλεία, οι συναυλίες της Cyprus Aid για τη συλλογή τροφίμων, οι εθελοντικές οργανώσεις που συνεχώς προσφέρουν, οι εκστρατείες αγάπης κτλ).

Η κατάσταση δεν έχει φτάσει ακόμα στο απροχώρητο. Οι αλλαγές δεν είναι ριζικές, ακόμα. Οι νέοι συνεχίζουν να διασκεδάζουν γεμίζοντας τις καφετέριες και η ζωή συνεχίζει. Αλλά, άρχισαν σιγά σιγά να φαίνονται τα προμηνύματα της πυράς όπως μεγάλες αλυσίδες υπεραγορών έκλεισαν, αρκετοί άρχισαν να φυλάνε τα χρήματά τους, ο κόσμος αρχίζει να σκέφτεται πιο οικονομικά, καθυστερούν τα χρήματα σε άτομα που τα έχουν ανάγκη όπως χορηγίες σε φοιτητές, επίδομα σε οικογένειες, από τις τράπεζες δεν μπορείς να κάνεις όποιες συναλλαγές θέλεις (μπορείς να σηκώνεις συγκεκριμένο ποσό κάθε μέρα, δεν μπορείς να μετακινήσεις τα χρήματά σου σε άλλη τράπεζα και άλλοι περιορισμοί).

Γενικότερα, κυκλοφορεί μια φήμη για την Κύπρο αρκετά «τραγική». Η αλήθεια είναι πως δεν έφερε ακόμα ο φούρνος την μεγάλη πυρά αλλά μας προειδοποιεί πως έρχεται. 

Μύρια Ονησίλου από τον Όμιλο Εθελοντών Πανεπιστημίου Κύπρου