Είναι η στιγμή που και ο περισσότερο προσγειωμένος φοιτητής Νομικής και Πολιτικών Επιστημών κάνει τα πιο ευφάνταστα σενάρια, αγορεύοντας σαν τον επόμενο Κόφι Ανάν. Πίσω από το περιτύλιγμα του δυτικού dress code, ο συμμετέχων βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο μεταίχμιο της μετριοπαθούς αλαζονείας και της δικαιολογημένης φιλοδοξίας. Ο λόγος για τις προσομοιώσεις της λειτουργίας των Ηνωμένων Εθνών, γνωστές και αγγλιστί ως Model United Nations, οι οποίες έχουν κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια στις προτιμήσεις μαθητών, φοιτητών, και, εν γένει, νεαρών ανθρώπων ανά τον κόσμο.
Για τους λιγότερο εξοικειωμένους με το θεσμό, τα MUNs δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την αναπαράσταση των Ηνωμένων Εθνών με τη διοργανώτρια ομάδα του κάθε σεμιναρίου να επιλέγει εκείνη τις επιτροπές που το σεμινάριο θα προσομοιώσει. Οι τρεις επιτροπές της Γενικής Συνέλευσης, το Συμβούλιο Ασφαλείας, το Συμβούλιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αλλά και λοιποί αυτοτελείς – εξαιρετικά σπουδαίοι για τη διεθνή κοινότητα – οργανισμοί, με πρωτεύοντα παραδείγματα αυτά της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, της Αφρικανικής Ένωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι μόνο ενδεικτικές περιπτώσεις του εύρους και της ποικιλίας των Μοντέλων των Ηνωμένων Εθνών.
Ακούγεται βαρετό. Χιλιάδες νέοι όμως ανά την υφήλιο σπεύδουν να διαφωνήσουν, ενώ οι κολοσσοί της αμερικανικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (Μπέρκλεϊ, Χάρβαρντ) κονταροχτυπιούνται για το ποιο πανεπιστήμιο έφερε την αρχαιότερη διοργάνωση MUN, με αυτή να χρονολογείται κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ο λόγος της διαφιλονικίας τους, αν και φαντάζει ασήμαντος, έχει πολύ μεγαλύτερες επεκτάσεις.
Και αυτό γιατί τα MUNs έχουν εξελιχθεί σε μια αναμφισβήτητα επιτυχημένη θεσμική φόρμουλα με αναγνωρισμένη παγκόσμια επιτυχία και φανατικούς οπαδούς. Η ενασχόληση με αυτά είτε από την πλευρά του συμμετέχοντα είτε από εκείνη του διοργανωτή αποτελεί μια αξιόλογη εμπειρία, ικανή μάλιστα να γεμίσει κάποιες γραμμές στο βιογραφικό ενός νέου που βρίσκεται στην αυγή της καριέρας του.
Με την προετοιμασία να ξεκινά πολύ νωρίτερα από την πραγματική ημέρα της διεξαγωγής του συνεδρίου, οι διπλωματικοί αντιπρόσωποι (delegates) των εκπροσωπούμενων χωρών αναλαμβάνουν να διεξάγουν έρευνα πάνω σε θέματα παγκόσμιας εμβέλειας με βιβλιογραφία τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις επίσημες πηγές των υπουργείων εξωτερικών της χώρας και λοιπές διαδικτυακές πηγές.
Εδώ κάπου η προσομοίωση διαπλέκεται με το debate και όλα είναι διπλωματικώς πιθανά. Παρά τον σουρεαλισμό της όλης κατάστασης, έφηβοι μεγαλωμένοι στην υπεροχή του Δυτικού προτύπου καλούνται να υπερασπιστούν χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα (βλ. Βόρειος Κορέα) ή να ταχθούν υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής του Αφγανιστάν στην επιτροπή UN Women, η οποία και διαπραγματεύεται εξειδικευμένα θέματα των δικαιωμάτων των γυναικών!
Βέβαια, οι συμμαχίες των τιτάνων της παγκόσμιας πολιτικής σκακιέρας, οι ειρωνείες και οι τριβές δεν παραλείπονται, κινούμενες όμως πάντα στα πλαίσια της διπλωματικής ευπρέπειας. Το ίδιο και οι φιλοφρονήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων και του Προεδρείου που επιβλέπει και συνεπικουρεί την όλη διαδικασία. Στο τέλος κάθε ημέρας ακολουθεί καθιερωμένη έξοδος σε κάποιο αξιοπρόσεκτο σημείο της πόλης που φιλοξενεί το συνέδριο, ενώ με τη λήξη αυτού σειρά έχει η απονομή των βραβείων σε εκείνους που έφεραν εις πέρας, με τον πιο επάξιο τρόπο, το βάρος της εκπροσώπησης.
Ο ιός των MUNs μεταδίδεται με τεκταινόμενη ταχύτητα στον φοιτητικό κόσμο και αποτελεί μια καλή, και τις περισσότερες φορές οικονομική, επιλογή για τους απανταχού «ταξιδιολάγνους», να επισκεφτούν μια άλλη χώρα, να κάνουν διεθνείς φιλίες και να εντρυφήσουν σε θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος, βγαίνοντας με αυτόν τον τρόπο πολλαπλώς ωφελημένοι από την εμπειρία.
Connect with us