Βιβλία: ο μυστικός κώδικας της πόλης

Σε αυτή την πόλη που όλοι είναι απασχολημένοι και μονίμως μουτρωμένοι έχει αρχίσει να εξαπλώνεται ένα νέο φαινόμενο. Οι άνθρωποι, ίσως για να ξεφύγουν από τη κατήφεια και τα προβλήματα τους, ίσως επειδή έχουν πλέον την ανάγκη να ζουν παραπάνω από μια ζωές, έχουν ξεκινήσει να διαβάζουν. Και, μάλιστα, αυτό το νέο χόμπι συμβαίνει συνήθως στα μέσα μαζικής μεταφοράς που «φιλοξενούν» από φοιτητές και εργαζόμενους μέχρι ηλικιωμένους και ξένοιαστα παιδιά που γυρνούν από το σχολείο. 
Παρ’ ότι τα ποσοστά των ανθρώπων που διαβάζουν βιβλία στην Ελλάδα είναι αρκετά χαμηλά, φαίνεται πως ίσως αυτό το χόμπι εξελίσσεται κυρίως σε τρένα, λεωφορεία και μετρό. Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και ο ελάχιστος χρόνος μέσα στη μέρα για χαλάρωση, οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους στο να κουβαλούν μαζί τους τα εκάστοτε αναγνώσματα και να τα διαβάζουν στριμωγμένοι , με τους συνεπιβάτες τους συχνά να αγανακτούν μαζί τους. 
Έτσι, στα μέσα μεταφοράς πλέον εκτός από τους κανονικούς επιβάτες ταξιδεύουν ακόμη μυθιστορήματα, σημειώσεις για την εξεταστική, ποιήματα και παραμύθια. Και επειδή οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους περίεργοι (ή πρέπει να είναι όπως έχω σθεναρά υποστηρίξει σε άλλο μου άρθρο-εδώ θα μπει λινκ), τελευταία έχουν κάνει την εμφάνιση τους οι bookarazzi, ένα πολύ ιδιαίτερο είδος ανταποκριτών που βγάζουν φωτογραφίες με τους πιο παράδοξους τρόπους και ενημερώνουν τους φίλους τους σχετικά με το τι διαβάζουν οι άνθρωποι στα ΜΜΜ. Χόμπι πρωτότυπο, δημιουργικό και ορισμένες φορές αμφιλεγόμενο, καθώς είναι δύσκολο να ορίσει κανείς το που σταματούν τα όρια της ιδιωτικότητας, ειδικά όταν πρόκειται για μια τόσο φιλότεχνη απασχόληση. Και κάπως έτσι δημιουργείται μια μικρή κοινότητα που ανταλλάσσει λογοτεχνικές –και όχι μόνο- ιδέες, που παρατηρεί διαφορετικά τον κόσμο γύρω της, που συνεχίζει να σκέφτεται. 
Το ίδιο ισχύει εξάλλου και για τη «φυλή» των bookcrossers, των ανθρώπων που αφήνουν τα αναγνώσματα τους σε διάφορα μέρη της πόλης για να τα βρουν οι επόμενοι να τα διαβάσουν και εν συνεχεία να τα αφήσουν κι εκείνοι στα χέρια ενός άλλου αναγνώστη. Γι’ αυτό και τον τελευταίο καιρό δημιουργούνται μικρές βιβλιοθήκες σε πλατείες και σταθμούς του μετρό όπου μπορείς να αφήσεις ένα βιβλίο και εν συνεχεία να πάρεις ένα άλλο. 
Οι υποχρεώσεις και το άγχος μπορούν να μας απασχολούν όλη μέρα. Ας αφήσουμε έστω λίγο χρόνο στον εαυτό μας. Η συμβουλή μου, λοιπόν, είναι η εξής: πάρτε ένα βιβλίο στα χέρια, διαβάστε το στο δρόμο προς τη σχολή και ίσως μια μέρα σας τραβήξω φωτογραφία ή σας σκουντήξω βγαίνοντας αφηρημένη από το τρένο διαβάζοντας το δικό μου.