Έχεις μεγάλη εμπειρία στο χώρο της Γραφιστικής, έχοντας αναλάβει σημαντικά project κατά την πορεία της καριέρας σου. Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με το χώρο αυτό;
Αν και την απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με την Οπτική Επικοινωνία την πήρα στα 17 μου, νιώθω πως είμαι στο χώρο των Εικαστικών και του Design από πάντα. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ό,τι κι αν είχα πάνω στο γραφείο μου, υπήρχε πάντα κι ένα λευκό κομμάτι χαρτί, έτοιμο να αποτυπώσει τις δημιουργικές μου αναζητήσεις. Ό,τι κι αν γραφόταν σε εκείνο το χαρτί, ακόμα κι αν άρχιζε από κείμενο, με κάποιο μαγικό τρόπο γινόταν εικόνες: από τα σημαντικά σημεία του μαθήματος για να τα θυμάμαι καλύτερα για το διαγώνισμα, μέχρι όλα όσα θα ήθελα να πετύχω μεγαλώνοντας, εικονογραφημένα!
Με τον καιρό, συνειδητοποίησα πως κάθε φορά που χρησιμοποιούσα τις εικόνες με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιονδήποτε τομέα στη ζωή μου, όλα λειτουργούσαν καλύτερα. Κάπως έτσι πήρα και την απόφαση, όποιο επάγγελμα κι αν ακολουθήσω να έχει να κάνει με εικόνες.
Από μικρός είχα αναρωτηθεί πολλές φορές ποιοι μπορεί να κρύβονται πίσω από τις εικονογραφίσεις στα παραμύθια, τις αφίσες, τις συσκευασίες, τα εξώφυλλα δίσκων και τα σήματα των εταιριών που έχουν εισβάλλει πλέον για τα καλά στην καθημερινότητά μας. Αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι ότι από την πρώτη στιγμή που χρησιμοποίησα — και χρησιμοποιώ ακόμα — το λευκό κομμάτι χαρτί επάνω στο γραφείο μου, είχα αρχίσει να κάνω ήδη τα πρώτα μου βήματα στη Γραφιστική.
Φαντάζομαι ότι έχεις μια γεμάτη καθημερινότητα και ο ελεύθερος χρόνος σου είναι πολύ λίγος. Πού βρίσκεις έμπνευση και δημιουργικότητα μέσα σε ένα τόσο βαρύ πρόγραμμα;
Γεμάτη καθημερινότητα έχουμε όλοι μας. Όλοι μας μοιραζόμαστε τον ίδιο ακριβώς χρόνο και κάθε στιγμή κάτι κάνουμε. Δεν αλλάζει αυτό. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να αξιοποιούμε το χρόνο μας, που όπως ξέρουμε είναι πεπερασμένος. Το πρόγραμμά μου δεν έτυχε να είναι βαρύ από μόνο του. Έβαλα κι εγώ το χεράκι μου. Είναι πολλές οι μέρες που γεμίζω το πρόγραμμά μου όσο δεν πάει, αλλά κάθε μέρα από αυτές είμαι ταυτόχρονα ευγνόμων που έχω τη δυνατότητα να επιλέξω να αφιερώσω το χρόνο μου σε όλα όσα με συγκινούν και με εμπνέουν. Ασφαλώς μέσα σε αυτά, πολύ ψηλά στη λίστα είναι και παραμένει για χρόνια το καλό design, καθώς οι ευκαιρίες που προσφέρει για δυνατές συγκινήσεις είναι αμέτρητες. Θεωρώ πως ο χρόνος μας είναι ευτυχώς αρκετός για να τον γεμίσουμε με όλα όσα μας γεμίζουν.
Έμπνευση αντλώ πάντα από κάτι που νιώθω μεγαλύτερο από μένα και μεγαλύτερα από εμένα, μεταξύ πολλών άλλων, είναι πολλές φορές τα ίδια τα συναισθήματά μου. Κάθε φορά που με ξεπερνάνε, η ανυπομονησία μου να φτάσω στην επόμενη επιτυχία, στην επόμενη συνειδητοποίηση, στην επόμενη ιδέα ή στο επόμενο μάθημα, γίνεται όλο και μεγαλύτερη και είναι ακριβώς αυτή που με τροφοδοτεί με ενέργεια, έμπνευση και δημιουργικότητα. Το πρόγραμμά μου λοιπόν, δεν θα το χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση βαρύ. Είναι απλά ένας ευχάριστος τρόπος να κρατάω σταθερή τροχιά, πηγαίνοντας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση τη φορά. Αρκεί να υπάρχει προσωπική εξέλιξη και ουσιαστική συνεισφορά σε ό,τι θεωρώ σημαντικό για όλους μας.
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είσαι Art Director στη σημερινή Ελλάδα;
Πολύ.
Ό,τι διαλέξει ο καθένας. Μερικές φορές τα δύσκολα είναι ο τρόπος να πηγαίνουμε πιο μακριά. Μια εξίσου ενδιαφέρουσα ερώτηση θα ήταν: πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να είμαστε οτιδήποτε στη σημερινή Ελλάδα. Καμία μεγάλη επιτυχία στη ζωή μας δεν ήρθε εύκολα κι αν ερχόταν έτσι από μόνη της χωρίς κόπο, ούτε θα την εκτιμούσαμε, ούτε πολλή πλάκα θα είχε. Τα εύκολα είναι ωραία και βολικά αλλά συνήθως είναι και στατικά, ενώ η ευτυχία εδώ που τα λέμε, έρχεται με την αλλαγή και την εξέλιξη. Ποτέ με κάτι στατικό.
Ως Art Director λοιπόν στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης και της αβεβαιότητας, είμαι αισιόδοξος κι ανυπόμονος για όλα όσα όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε. To ελληνικό design έχει αποδειχθεί από τα πιο δυνατά χαρτιά της χώρας μας και είμαι σίγουρος πως θα αποτελλέσει σημείο κλειδί στην άνθιση της οικονομίας και στην απογείωση της επιχειρηματικότητας στη χώρα, όσος χρόνος και όση προσπάθεια κι αν χρειαστεί.
Το να αναλάβεις τον σχεδιασμό της εικόνας μιας επιχείρησης, ενός project, μιας εκδήλωσης, ενός προϊόντος κτλ., φέρει μια αρκετά μεγάλη ευθύνη. Σε αγχώνει αυτό; Έχουν υπάρξει στιγμές που να σκεφτείς “Δεν μπορώ να τα βγάλω εις πέρας”;
Η ευθύνη είναι μεγάλη και το καταλαβαίνω απόλυτα. Σίγουρα δεν είναι σαν την ευθύνη του γιατρού, του δικηγόρου ή του ψυχολόγου, αλλά είναι πολλές οι φορές που έχει εξίσου σημαντικές πτυχές με νομικές προεκτάσεις. Από το να αναγράφονται σωστά τα συστατικά στις συσκευασίες τροφίμων και να τονίζονται τα αλλεργιογόνα, μέχρι το σεβασμό στη χρήση εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων, είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις όπου η σωστή χρήση του παραμικρού στοιχείου σε μια σύνθεση είναι κριτικής σημασίας.
Είναι αρκετές οι φορές που έχω αγχωθεί σχεδιάζοντας, όχι τόσο για την ευθύνη που αναλαμβάνω κάθε φορά, ούτε για το αν αυτό που σχεδιάζω θα αρέσει ή θα λειτουργεί, αλλά για το αν θα προλάβω να τελειώσω όλα όσα έχω στο μυαλό μου για το εκάστοτε project. Όσο σχεδιάζω και βλέπω μπροστά μου να γεννιέται κάτι νέο, τόσο περισσότερο υλικό έχω στα χέρια μου για να δημιουργήσω κάτι επόμενο. Όλη η διαδικασία μοιάζει με συγκέντρωση από μικρές σταγόνες που σιγά σιγά μαζεύονται δημιουργώντας ποτάμια και προς το τέλος, εκεί που είμαι έτοιμος να συγκεντρώσω τα καλύτερα σχέδια για την παρουσίαση, φτάνω στην αγχωτική κατάσταση να προσπαθώ τελευταία στιγμή να δομήσω και να οριοθετήσω ένα χείμαρρο δημιουργικότητας.
H δημιουργικότητα κατά παραγγελία σίγουρα δεν είναι εύκολη, ειδικά όταν ζητείται καθημερινά και μάλιστα σε γρήγορους ρυθμούς. Στο χώρο της γραφιστικής το ζητούμενο δεν είναι απλά αυτό που θα σχεδιαστεί να είναι ωραίο αλλά και να λειτουργεί. Όσοι γραφίστες αρχίσαμε την πορεία μας με εμφανή την καλλιτεχνική μας ιδιοσυγκρασία, αναγκαστήκαμε πολλές φορές να θυσιάσουμε την τέχνη στο βωμό της λειτουργικότητας. Πλέον, στο πάθος για την αναζήτηση του ωραίου, έχει προστεθεί το πάθος για την αναζήτηση αυτού που λειτουργεί σε κάθε επίπεδο. Κάθε project είναι ένας ωραίος γρίφος που έχει πάντα λύση, η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι καθόλου εμφανής. Όταν η διαδικασία γίνει τόσες φορές ώστε να αποδομηθεί, να αναλυθεί, να κωδικοποιηθεί και να γίνεται με τρόπο που να εξασφαλίζει τη λειτουργικότητα, τότε εμφανίζεται μια εκπληκτική ευκαιρία: να αντιμετωπίσουμε και πάλι το project σαν «καλλιτέχνημα», το οποίο είναι πλέον σχεδιασμένο να πετυχαίνει πολύ συγκεκριμένους στόχους.
Είσαι απόφοιτος του ΤΕΙ Αθήνας του τμήματος Γραφιστικής. Πώς ήταν τα φοιτητικά σου χρόνια εκεί;
Το ΤΕΙ κάποιοι το μίσησαν και κάποιοι το αγάπησαν. Ανήκω στη δεύτερη ομάδα, γιατί για μένα το ΤΕΙ ήταν η ευκαιρία να καταλάβω πως η γνώση δεν μπορεί να μετρηθεί σε βαθμούς, σε σελίδες ή σε διδακτικές ώρες. Ίσως ένας τρόπος να μετρηθεί είναι το κατά πόσο συνειδητοποιούμε την άγνοιά μας κι αναζητούμε ακόμα περισσότερη γνώση.
Ευτυχώς κατάλαβα γρήγορα ότι πέρα από όλα όσα διδασκόμουν εκεί, αυτά τα χρόνια ήταν η ευκαιρία μου να αφιερώσω πολύ χρόνο μαθαίνοντας όσα περισσότερα μπορώ, συνειδητοποιώντας τελικά πως όλα όσα μαθαίνουμε, τα μαθαίνουμε μόνο επειδή το θέλουμε εμείς οι ίδιοι κι όχι επειδή θέλησε κάποτε κάποιος δάσκαλος ή καθηγητής να μας τα διδάξει.
Το ΤΕΙ μας βοήθησε να οργώσουμε ένα χωράφι με τον καλύτερο τρόπο. Από εκεί και πέρα, το τι θα σπείρουμε και τι θα θερίσουμε είναι στο χέρι μας και με το διαδύκτυο στη ζωή μας, σε ό,τι αφορά τη γνώση δεν έχουμε καμία δικαιολογία.
Σταματάει ποτέ η ανάγκη για μάθηση και γνώση για νέα πράγματα για έναν Art Director ή είναι ένα επάγγελμα που χρειάζεται να είσαι πάντα ανοικτός για καινούργια πράγματα;
Η ανάγκη για μάθηση και γνώση δεν σταματάει ποτέ γενικότερα. Ειδικά στα επαγγέλματα που έχουν να κάνουν με την οπτική επικοινωνία η οποία είναι ένας αεικίνητος ζωντανός οργανισμός. Τόσο ο τρόπος που επικοινωνούμε, όσο και η αντίληψή μας για το ωραίο, αλλάζουν διαρκώς κι εξελίσσονται όσο εξελισσόμαστε κι εμείς σαν κοινωνία. Ό,τι λειτουργούσε στη γραφιστική πριν 15 χρόνια, όχι απλά μπορεί να μην λειτουργεί με τα σημερινά δεδομένα, αλλά είναι πολλές οι φορές που θα μπορούσε να δημιουργήσει αντίθετα αποτελέσματα. Η παγίδα στην οποία είναι εύκολο να πέσουμε ως επαγγελματίες της οπτικής επικοινωνίας, είναι το να λειτουργήσει πολύ καλά κάτι που σχεδιάσαμε και να θεωρήσουμε πως λύσαμε το γρίφο μια για πάντα, οπότε και να κλειδώσουμε σε κάποιο συγκεκριμένο ύφος, τρόπο, τεχνική, διαδικασία. Αν είναι να μείνουμε στάθεροί σε κάτι, ας μείνουμε στη θέληση να μαθαίνουμε και να εξελισσόμαστε συνέχεια σε κάθε επίπεδο και με κάθε ευκαιρία.
Έχεις αναλάβει τη δημιουργία της σελίδας του YouRule. Πες μας λίγα λόγια για το project αυτό.
Το YouRule είναι μια διαδυκτιακή οδός επικοινωνίας των πολιτών με τους δήμους, ώστε να ενημερώνονται εύκολα και γρήγορα τα αρμόδια τμήματα του εκάστοτε δήμου για τυχόν προβλήματα που χρήζουν διευθέτησης. Είναι κάτι που σίγουρα έλειπε και θεωρώ πως θα αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα στην εξέλιξή μας σε μια σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία.
Με την ιδέα του YouRule ενθουσιάστηκα από την πρώτη στιγμή που μου εξήγησαν τη λειτουργία του και προσφέρθηκα να συνεισφέρω, βοηθώντας στην ανανέωση της εικαστικής του ταυτότητας. Αγκάλιασα το YouRule όπως αγκαλιάζω κάθε project που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει αξία σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Είναι μια τόσο απλή αλλά και τόσο επαναστατική ιδέα που αν την αγκαλιάσουμε όλοι με το σεβασμό που της αξίζει μπορεί να μας ανεβάσει όλους σαν κοινωνία. Ψάχνω συνέχεια τρόπους να συνεισφέρω σε οτιδήποτε μας βοηθάει, μας εξελίσσει και μας καλλιεργεί ως κοινωνία και ως ανθρωπότητα γενικότερα. Το YouRule αυτή την περίοδο μου προσφέρει ακριβώς αυτό. Τη δυνατότητα να συνεισφέρω στο σύνολο με ό,τι ξέρω να κάνω καλά και να ενθαρρύνω όσο το δυνατόν περισσότερους να ακολουθήσουν στηρίζοντας την προσπάθεια, ο καθένας με τον τρόπο του.
Ποια συμβουλή θα έδινες στους νέους καλλιτέχνες και φοιτητές εκεί έξω;
Δεν ξέρω αν έχω φτάσει στο σημείο να δίνω συμβουλές και σίγουρα έχω πάρα πολλά ακόμα να μάθω. Μαθαίνω κάθε μέρα. Αν ήταν να συγκεντρώσω ό,τι έχει λειτουργήσει για μένα μέχρι τώρα σε μοφρή συμβουλής θα ήταν ακριβώς αυτό: Να μαθαίνουμε κάθε μέρα με κάθε ευκαιρία και να είμαστε απόλυτα ανοιχτοί σε νέες απόψεις και νέες ιδέες από κάθε πηγή. Στο κάτω κάτω, όλοι μαζί είμαστε ένα. Ένας μεγάλος ζωντανός οργανισμός φτιαγμένος από πολλά διαφορετικά μεταξύ τους μέρη. Ας γνωρίσουμε κι ας δεχτούμε ο ένας τον άλλο, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε. Είναι το πρώτο βήμα για να πάμε το είδος μας ένα επίπεδο πιο ψηλά. Το να ξέρουμε πως έχουμε να μάθουμε κάτι νέο από κάθε πιθανή συναναστροφή, είναι ό,τι πιο απελευθερωτικό.
Ευχαριστούμε πολύ τον Isaac για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Συνέντευξη από την Έφη Γκαραβέλα
Connect with us