Βλέπουμε το ίδιο, καταλαβαίνουμε το ίδιο;


Όσες διαφορές και να εντοπίσουμε στον άλλο, ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο ενέχει την υποκειμενικότητα διαφορετικών ματιών.

Ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι γεμάτος χρώματα, μετεωρολογικές αλλαγές, άγνωστους ανθρώπους, αμέτρητους δρόμους, αλλά όλα αυτά αποκτούν ένα ξεχωριστό όνομά στον καθένα από εμάς. Ενώ προσπαθούμε να βρούμε το «παγκόσμιο μοντέλο» ανθρώπου, να λύσουμε τα μεγάλα φιλοσοφικά ερωτήματα (τελικά ζει ο Michael Jackson;), διαβάζουμε άρθρα για το πώς σκέφτεται και το πώς ζει καλά ο άνθρωπος, ξεχνούμε συχνά πως ο καθένας από εμάς ζει στον κόσμο του και βιώνει διαφορετικά το οτιδήποτε του συμβαίνει και το οτιδήποτε υπάρχει γύρω του.

Μια διαδρομή με το ίδιο λεωφορείο να πάρουμε δε θα προσέξουμε τα ίδια πράγματα, δε θα «παρακούσουμε» τις ίδιες συζητήσεις, δε θα κατέβουμε στην ίδια στάση. Ο καθένας κουβαλά έναν προσωπικό τρόπο σκέψης, κι ο κόσμος στον οποίο αλληλεπιδράμε αλλάζει για να έρθει στα δικά μας κυβικά. Ένας εκκολαπτόμενος σκηνοθέτης θα διάλεγε τις σκηνές που θέλει να κάνει ζουμ. Όλοι μας σκηνοθέτες της ζωής δεν είμαστε κατά βάθος;

Δείτε επίσης: Η γοητεία της “άσχημης” ομορφιάς σ’ έναν κόσμο που επιβάλει το όμορφο

Στον τομέα της Τέχνης, η υποκειμενικότητα είναι ακόμα πιο εμφανής. Πολλές φορές μας προτείνουν μια ταινία ή ένα βιβλίο ως «το καλύτερο», και στο τέλος μένουμε μη ικανοποιημένοι ή ακόμη χειρότερα «αδιάφοροι» σε αυτό που είδαμε/διαβάσαμε. Τα βιώματα, τα ερεθίσματα και οι ευαισθησίες που έχουμε επηρεάζουν αυτό που βλέπουμε κι αυτό που αναμένουμε από μια επαφή με την Τέχνη. Κανένας πίνακας, κανένα βιβλίο, καμία θεατρική παράσταση, καμία ταινία, κανένα τραγούδι, δε θα είναι ακριβώς το ίδιο για όλους μας. Ακόμα και σε αυτά που το γούστο μας συγκλίνει, ίσως συγκλίνει η αρέσκεια αλλά όχι ο λόγος που μας αρέσει ή αυτό που εμείς καταλαβαίνουμε.

Με τους φίλους μας αρέσει να μοιραζόμαστε στιγμές γιατί έχουμε διαμορφώσει έναν κώδικα που «αξιολογούμε» με τον ίδιο τρόπο το χρόνο μας. Μας αρέσει να κουβεντιάζουμε, να βλέπουμε ταινίες, να παίζουμε επιτραπέζια ή ό,τι άλλο, αρκεί να είμαστε μαζί. Πιστεύω, ότι αν μια παρέα φίλων δει κάτι συνειρμικά θα μπορέσει να «μεταφέρει» στην παρέα και να σημαίνει κάτι. Πόσο συναρπαστικό είναι να έχεις κάποιον φίλο ή σύντροφο που δίνει το νόημα που δίνεις κι εσύ στα πιο μικρά (αλλά και τα πιο σημαντικά) πράγματα της καθημερινότητας. Βέβαια, ακόμα και στον έρωτα, δε νομίζω πως οι δύο εραστές νιώθουν τα συναισθήματα στην ίδια ένταση κι έκφανση ή βρίσκουν αυτά που αναζητούσαν στην αλληλεπίδρασή τους. Υπάρχουν σαφώς οι περιπτώσεις που αυτό επιτυγχάνεται σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά πάντα έχουμε το προνόμιο να ζούμε μοναδικά την κάθε στιγμή. Κάποιοι θα το έλεγαν κατάρα, εγώ το θεωρώ προνόμιο.

Για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα: Βλέπουμε το ίδιο, καταλαβαίνουμε το ίδιο; Μάλλον όχι. Ίσως ακόμα και να καταλαβαίναμε το ίδιο, άλλο πάλι θα έψαχναν τα μάτια μας, γιατί ο καθένας μας θέλει να ξεφεύγει από αυτό που του δίνεται και ν’ αναπλάθει αυτά που βλέπει κι αυτά που λαμβάνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις του για να νιώσει καλύτερα και να δημιουργήσει τις δικές του στιγμές.

Δείτε επίσης: 

Γράφει ο Αναστάσης Πινακουλάκης


Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!!

0

What's Your Reaction?

Angry Angry
0
Angry
Cute Cute
0
Cute
Fail Fail
0
Fail
Geeky Geeky
0
Geeky
Lol Lol
0
Lol
Love Love
0
Love
OMG OMG
0
OMG
Win Win
0
Win
WTF WTF
0
WTF

Βλέπουμε το ίδιο, καταλαβαίνουμε το ίδιο;

συνδέσου

Γίνε μέλος του #MSP
Don't have an account?
Εγγράψου

reset password

Εγγράψου

Γίνε μέλος του #MSP

Captcha!
Choose A Format
Gif
GIF format