Notification: X added you as a friend.
Καθημερινά δεχόμαστε αιτήματα φιλίας στο facebook. Ερχόμαστε κοντά με δεκάδες χρήστες, ανταλλάσουμε απόψεις, εμπειρίες, likes. Επιτηδευμένα status, φιλοσοφικά αποφθέγματα, throwback Thursdays, αναρτήσεις αγαπημένων μουσικών κομματιών, κακοτραβηγμένες selfies με στυλ, έχουν γίνει κομμάτι της ρουτίνας μας. Τι γίνεται όμως με την τόση κοινωνικότητα;
Βραδάκι μετά από μια γεμάτη υποχρεώσεις μέρα και χαλαρώνεις στο chat. Ο μελαχρινός της δεύτερης σειράς σου στέλνει μια ερώτηση κι ένα χαμογελαστό emoticon. Χαμογελάς και πιάνετε έναν δειλό διάλογο. Καταλήγετε να μιλάτε για 2 ώρες κι έχετε ανταλλάξει αρκετά emoticons χωρίς να έχετε δει το φυσικό εκείνο χαμόγελο που έχει σχηματιστεί στο πρόσωπο. Το φαντάζεστε όμως κι αυτό είναι αρκετό για απόψε.
Δείτε επίσης: Τι εννοείς δεν έχεις facebook;
Ο Γιάννης κι ο Τάσος είναι συμφοιτητές που μιλούν σε τακτική βάση αναλύοντας τις ταινίες που έχουν δει και τα βιβλία που έχουν διαβάσει, τις ερωτικές τους απογοητεύσεις αλλά και τα παράξενα όνειρα που βλέπουν το βράδυ. Ενώ σπουδάζουν και οι δύο στη Φιλολογία, συναντιούνται σπάνια. Ο Γιάννης κι ο Τάσος αν ήταν συμφοιτητές μερικά χρόνια πριν, ίσως να μην είχαν συζητήσει ποτέ.
Η Ελένη κι ο Αλέξανδρος ζουν σε διαφορετικές πόλεις, αλλά νιώθουν όλο και πιο κοντά ο ένας με τον άλλο. Τον τελευταίο καιρό έχουν σταματήσει να φλερτάρουν όταν βγαίνουν για ποτό με τους φίλους τους. Μπορεί να μην έχουν συναντηθεί μετά τη γνωριμία τους στη Θεσσαλονίκη, αλλά λένε συχνά ο ένας στον άλλο πως νιώθουν πως είναι μαζί.
Με αυτά τα παραδείγματα κι άλλα τόσα που έχει ο καθένας, καταλαβαίνουμε πως η κοινωνικότητα έχει λάβει μια νέα τρομαχτική διάσταση που μάλλον δεν είμαστε πάντα σε θέση να τη διαχειριστούμε. Οι περισσότεροι φοιτητές συνδεόμαστε στο facebook και τα λοιπά κοινωνικά μέσα ακόμα και κατά τη διάρκεια του μαθήματος ή μιας φιλικής συνάντησης. Δε χρειάζεται να σχολιάσουμε πως τα γκρουπάκια της εκάστοτε σχολής έχουν γίνει η πρώτη επιλογή πληροφόρησης για τα ακαδημαϊκά ζητήματα σε σχέση με την ιστοσελίδα ή τη γραμματεία της σχολής. Το facebook έχει γίνει τόσο cool που το χρησιμοποιούν πια και οι καθηγητές από τη σχολή, οι γονείς μας, η θεία από το χωριό, η 10χρονη ξαδέρφη, ακόμα και ορισμένοι παππούδες.
Πολλές φορές συναντιόμαστε με τ’ άτομα που είμαστε «κολλητοί» στο fb και συχνά ξεμένουμε από θέματα συζήτησης, ή κάνουμε αμήχανα βλέμματα. Στο λεωφορείο της επιστροφής, ποστάρουμε ένα κομμάτι στον τοίχο του «κολλητού» και αναμένουμε «αντιδράσεις». Όταν μας αρέσει κάποιος τον γεμίζουμε like, για να προσέξει την «παρουσία» μας, ενώ όταν τον δούμε στο διάδρομο της σχολής αλλάζουμε κατεύθυνση του βλέμματος. Τα status μένουν στην επιφάνεια της σκέψης και τα like στην επιφάνεια του γούστου.
Με το τόσο «άνοιγμα» σε διαδικτυακές φιλίες πολλές φορές βρισκόμαστε στην άμοιρη θέση να μαθαίνουν πράγματα όλοι όσοι σ’ έχουν «φίλο» και το «παιχνίδι» δεν σταματά εκεί. Δεν ξέρεις ποτέ πως θα χρησιμοποιηθεί η πληροφορία που στέλνεις σε κάποιον ή το status που κάνεις ή ακόμα και το like που κάνεις. Το φαινόμενο του Catfish είναι πια διαδεδομένο στη διαδικτυακή κοινότητα, με τα «κρυφά» πρόσωπα των συνομιλητών που μας γοητεύουν (ας μην επεκταθούμε). Να σκεφτούμε όμως, ποια κοινωνικότητα τελικά έχουμε ανάγκη και πως θα τη διασφαλίσουμε;
Ας αφήσουμε λίγο χρόνο το σκεφτούμε, αλλά μέχρι τότε κάντε μου like.
Δείτε επίσης:
- Οι Κατακουζήνες της σχολής μας! Σίγουρα έχεις και εσύ!
- Όταν οι ηθοποιοί τα λένε έξω από τα δόντια !
- Βρες προσωπικό χρόνο για τον εαυτό σου!
Γράφει ο Αναστάσης Πινακουλάκης
Connect with us