Αααχ, πρωτοετείς. Το νέο αίμα. Κάθε χρόνο, στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους, σας βλέπουμε και σκοτεινές αναμνήσεις του παρελθόντος των ημερών που είμασταν κι εμείς “ψαράκια” ξαναγυρνούν.
Άγχος για τα μαθήματα, τρέξιμο από αίθουσα σε αίθουσα, ατελείωτες σημειώσεις χωρίς ουσία που περιέχουν ακόμη και το ¨Καλημέρα!” του καθηγητή, το ύφους του “Wanna be cool, αλλά δεν το ΄χω με τίποτα” που κάποιοι θα κρατήσουν και για τα επόμενα έτη σαν souvenir… Εποχές που όλοι θέλουν να ξεχάσουν.
Μην σκας. Δεν είμαστε εδώ για να σε κοροϊδέψουμε. Αν και έχουμε την εμπειρία και την εξουσία να το κάνουμε, όχι δεν θα μπούμε στον πειρασμό. Είμαστε εδώ για να σε συμβουλέψουμε, ώστε να μην κάνεις τα λάθη που όλοι κάνουν. Έτσι ρε παιδί μου, επειδή έχουμε καλή καρδία! Ας αρχίσουμε, λοιπόν:
- Μην τρέχεις στα μαθήματα. Απλά μην το κάνεις.
Και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία αν το κάνεις. Ο καθηγητής ούτε που θα προσέξει αν άργησες ή όχι, απλά θα συνεχίσει το μάθημά του. Και σε παρακαλώ, μπες στο μάθημα περπατώντας, σαν κανονικός άνθρωπος, όχι τρέχοντας ζητώντας συγγνώμη. Κάν ΄το σαν χάρη στον εαυτό σου.
- Η δήλωση μαθημάτων καλυτερεύει.
Είτε είναι μέσω ηλεκτρονικού συστήματος, είτε όχι, η δήλωση μαθημάτων είναι ένας εφιάλτης. Το σύστημα πέφτει, δεν ξέρεις αν πέτυχε, αναρωτιέσαι αν έβαλες τα σωστά στοιχεία και μαθήματα… και ειδικά αν έχεις και εργαστήρια να σκεφτείς, η κατάσταση απογειώνεται όταν θέλεις να προλάβεις τις ώρες που σε βολέυουν. Easyyy, αν σκεφτείς ότι το ίδιο θέλουν να κάνουν και άλλα 100 άτομα. Σκέψου, όμως ότι κι άλλοι φοιτητές βρίσκονται στη θέση σου, χαλάρωσε και όλα καλά θα πάνε. Θα το συνηθίσεις.
- Μην χάνεις τον χρόνο σου άσκοπα. Βρες ένα χόμπι!
Τώρα θα μου πεις “Φίλε μου, έγινα φοιτητής, ήρθε η ώρα της ασυδωσίας!”. Και δίκιο θα ΄χεις. Αλλά κάποια στιγμή το να κάθεσαι να βλέπεις ατελέιωτες ώρες σειρές, να βγαίνεις για 3 καφέδες την ημέρα ( + αυτούς που θα πιεις στη σχολή) και να λιώνεις την τράπουλα Tichu καταντάει βαρετό… Βρες κάτι να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου, είτε αυτό είναι η συμμετοχή σου σε φοιτητική ομάδα, σε εθελοντικές δράσεις, να δουλέψεις.
- Δεν θα θυμάσαι τίποτα από ότι έμαθες στις προηγούμενες χρονιές.
Ειδικά αυτά που θα έχεις στο πρώτο έτος. Για αυτό το λόγο τα βάζουν πρώτα. Πετούν τη δικαιολογία “Τις γνώσεις αυτές θα τις χρειαστείς στο μέλλον” και εσύ το πιστεύεις. Αλλά, όπως κι εσύ θα διαπιστώσεις, πρόκειται για ψέμα. Πέρασέ τα εσύ με το καλό και απλά προχώρα χωρίς να αγχώνεσαι αν θα τα θυμάσαι στο μέλλον.
- It’s okay να σου λείπει το σπίτι σου.
Ειδικά αν ζεις μόνο σου σε άλλη πόλη από αυτή που μένει η οικογένειά σου. Είναι λογικό και πολλοί έχουν βρεθεί στη θέση σου. Ίσα ίσα το περίεργο θα ήταν να ΜΗΝ σου έλειπε το σπιτικό φαγητό, το κρεβάτι στο οποίο κοιμόσουν τόσα χρόνια ή οι παρέες με τις οποίες μεγάλωσες. Η φοιτητική ζωή μπορεί να σου προσφέρει νέες εμπειρίες, αλλά είναι καλό να επιστρέφεις πίσω σπίτι, να παίρνεις μια γεύση από οικογένεια με την πρώτη ευκαιρία και μετά πάλι πίσω.
- Αυτή είναι η χρονιά για να κάνεις λάθη!
Και αυτό το λέμε γιατί είναι σίγουρο ότι θα κάνεις βλακείες. Αλλά ποιος νοιάζεται; Είναι η χρονιά προσαρμογής σου στον κόσμο του φοιτητή και τώρα θα δοκιμαστείς και θα μάθεις. Βγάλε όλες τις πιθανές ντροπιαστικές εμπειρίες τώρα απο τη μέση. Έχεις τη δικαιολογία του καινούργιου!
Δεν θα σου τα αποκαλύψω όλα, γιατί κάποια πράγματα είναι ωραίο να τα ζεις με τις εκπλήξεις τους. Καλή αρχή ψαράκια! Με ευχαριστείτε αργότεραααα…
Γράφει η Έφη Γκαραβέλα
Connect with us